Book Title: Jain Shasan 1994 1995 Book 07 Ank 01 to 48
Author(s): Premchand Meghji Gudhka, Hemendrakumar Mansukhlal Shah, Sureshchandra Kirchand Sheth, Panachand Pada
Publisher: Mahavir Shasan Prkashan Mandir
View full book text
________________
હાજર હજ જ ર - -
જેન રામાયણના પ્રસંગો
-શ્રી ચંદ્રરાજ કહ-અ - - - - - - - - -
૨. મહાસતી સિંહિકા દેવી રાજાની જોને સામને કરવા લાગી. અને
“ હે પ્રાણનાથ ! તમારા વિના આ સિંહિકાના સિંહણ જેવા સવની સામે આંખોથી જે મે' કયારે ય પણ અન્ય ૫૩. હાથી જેવા શત્રુરાજાએ પરાસ્ત થઈને ભાગી વને જે ન હોય તે તમારો આ દાહ જવર
છૂટયા. દૂર થઈ જજો ?
આ તરફ નઘુષ રાજા પણ ઉત્તરાપથને
જીતીને પાછો ફર્યો અને તેણે પત્નીના વિજ. વાણ બનેલી માતાના મરણતેલ ઉપ
થના સમાચાર સાંભળયા. અને તેણે વિચાર્યું સગને સહેતાં સહેતાં જ કેવલજ્ઞાન પામીને કે- “આ રીતે શત્રુરાજાએ સામે સંગ્રામ સુકેશલ મુનિ નિર્વાણ પામ્યા.
ખેડ એ ધૃષ્ટતા છે. મારી જેવાને પણ આ બાજુ સુકેશલ રાજાની પત્ની આવું શત્રુ સામે સંગ્રામ ખેડવાનું કામ ચિત્રમાવાએ પુત્રને જન્મ આપે. હિરણ્ય- દુષ્કર છે. તેથી મહાકુળમાં ઉત્પન્ન થયેલી ગભ ન મને આ પુત્ર પણ પૂર્વજોની પરંપરા- ઝીઓને માટે તે સંગ્રામ ખેડ કઈ રીતે ગત વારસામાં આવેલી રાજ ગાદી ઉપર
યોગ્ય નથી. તેથી ચકકસ આ સિંહિકા પુત્ર ન ને સ્થાપન કરીને પૂર્વજોની પરંપરા- અસતી છે. સતા સ્ત્રીઓ તે પતિને દેવતા ગત વારસામાં આવેલી દીક્ષાને શ્રી વિમલ
માનનારી હોય છે. પતિની સેવા કરવા
સિવાયનું તે કશું જાણતી પણ નથી હોતી મુનિ પાસે ગ્રહણ કરે છે.
તે આ સંગ્રામ ખેડવાનું તે શી રીતે આ નરસિંહ નઘુષને સિંહિકા નામની પત્ની હતી. તેની સાથે નઘુષ રાજાની
જાણે ?” આ પ્રમાણે વિચારીને ખંડિત થઈ
ગયેલી પ્રતિમાની જેમ ઘુષ રાજાએ સિંહિકા સંસારી જિંદગી વીતી રહી છે.
દેવીને તાત્કાલિક પરિત્યાગ કર્યો. એ દિવસ ઉતરાપથના રાજાઓને
સતીત્વના અણદાગ (કલંક વિનાના) જીતવા માટે સિંહિકા દેવીને રાજ્ય સંપીને રક્ષણ સામે જયારે અસતીત્વને આક્ષેપ નઘુષ રાજાએ યુદ્ધનું પ્રયાણ કર્યું “નઘુષ મૂકીને સતીતવની ખાત્રી કર્યા વિના જ મહાનથી' એમ નકકી કરીને દક્ષિણાપથના શત્રુ સતીઓને તર છોડી દેવામાં આવે છે ત્યારે રાજાએ એ અધ્યા નગરીને ઘેરે ઘાલ્ય અસતીત્વને આક્ષેપ તેમના માટે એક આ ખી અધ્યા નગરી દક્ષિણાપથના શત્રુ જીવતું મેત બની જાય છે. સન્યના ઘેરામાં ફસાઈ ગઈ.
નઘુષ રાજાએ સિંહિકાદેવીને પરિત્યાગ
કર્યો. કાળ વીતતે જાય છે. એક વખત નારીને ઘેરાયેલી જાણીને સિંહિકા દેવી નઘુષ રાજાને ભયંકર દાહકવર પેદા થયે. પુરૂષની જેમ એકલી જ એકલે હાથે શત્રુ (અનુ. પેજ ૨૬પ ઉપર)
