Jain Shasan 1994 1995 Book 07 Ank 01 to 48

Book Title: Jain Shasan 1994 1995 Book 07 Ank 01 to 48
Author(s): Premchand Meghji Gudhka, Hemendrakumar Mansukhlal Shah, Sureshchandra Kirchand Sheth, Panachand Pada
Publisher: Mahavir Shasan Prkashan Mandir

View full book textPrevious | Next

Page 710
________________

. ઠંડી
છે તે છે કે
આ જાજ - સ પણ લોકોમાં ચર્ચાતું હતું ત્યાં જ બાજુનાં
ગામના ગિરાસદાર જેની આ પેઢીમાં મોટી થાપણ જમા હતી તે લેવા આવ્યા ખંભે
બંદૂક લટકાવી છે. મૂછ ભારે ભિયા, - હાહાહાકાર ઇનટ માથે ફેટ, ભરાવદાર ચહેરો જોતાં જ - શહેરની જાણીતી પેઢી કાચી પડી.
10. ભયની ધ્રુજારી વછુટી જાય એવો આ
જાગીરદાર પેઢીમાં આવી બેઠે શેઠ મારા વાયુવેગે આખા શહેરમાં તેમજ આખા પંથકમાં વાત ફેલાઈ.
પૈસાનું છું. મારે આજેજ પરા જોઈએ. લેકેની લાખની રકમ સલવાઈ ગઈ
- શેઠે ધીરજ ધરવાનું કહ્યું મુનીએ પણ હતી. પેઢી કાચી પડયાના સમાચારે થાપણ
ટાપસી પૂરી... દારોનાં ટોળેટોળાં પેઢી ઉપર આવી ચઢયાં.
આવતીકાલે સવારમાં આવી લઈ પઢીમાં શેઠ બેસી રહ્યા છે. સામે મનીમ જવાનું કહ્યું. જાગીરદાર બોલ્યો. જુઓ શેઠ ચેપઢામાં માથું ઘાલી બેસી રહ્યા છે. એક આવતીકાલે લેવા આવીશ પૈસા તૈયાર રાખજે જ મુનીમ શેઠની પેઢીમાં રહ્યાં છે. મનીમાં નહી આલા તે જોયા જેવી થાહે સમજ્યા ? નાનપણથી જ શેઠના મિત્ર જેવું છે. આજે “હા, હા, તમતમારે કાલે સવારે આવજે, એમને જ શેઠને સધિયારે છે. તે વંત થઈ જાહે...” શેઠે કહ્યું. રાત્રિ પડી. સવારને પર છે. મુનીમ બેઠા છે.
શેઠની ઉંઘ હરામ થઈ ગઈ છે. અત્યારે ત્યાં શેઠ આવી ગાદીએ બેઠા. એકબીજા
તે આ બલા ટળી છે. પણ આવતી કાલે. સામે જોયું. મુંઝવણને પાર નથી. કેટલાંને
મારે શો જવાબ આપ મારી આબરૂને - જવાબ આપે? શું કરવું તે કશું જ
ધજાગરે થશે. હે ભગવાન! હે જિનેશ્વર ! સુઝતું નથી. વેપારમાં મોટી બેટ આવી છે. હું મારી લાજ રાખજે બાપલા ! મેં કદી શેઠ છતાં ન હિંમત નથી. થાપણદારોને ખોટું કર્યું નથી કેઈને અન્યાય કર્યો નથી. સંતેષકારક જવાબ આપે છે. એમના નાણાં મારી લાજ રાખજે મારા નાથ ! ' કલકત્તાની પેઢીમાં સલવાઈ ગયાને પેઢી " સવાર પડી કહ્યા મુજબ જાગીરદાર કાચી પડી. એટલે શેઠ બિચારા કરેય શું ? પેઢી ઉપર આવી પહોંચ્યા. શેઠે રાત્રિના શ્રદ્ધાના બળે વેપાર કર્યો પણ સમળર્ગ સમયે હુડી અમદાવાદના શેઠ ઉપર લખીને - જવા બેઠા જેવું લાગ્યું. એ છામાં ઓછા તૈયાર રાખી હતી. તે પેલા જાગીરદારના પુરૂ થાપણદારેએ ભીંસ વધારી એટલે બજ.. હાથમાં આપી જાગીરદારને સમજાવ્યું. રમાં રહીસહી શાખ પણ પેઢીની તટવા અમદાવાદ જઈ લઈ આવવા કહ્યું. ' માંડી પણ શેઠની હજુ આબરૂ જળવાઈ જાગીરદાર રવાના થયો. મુનિએ શેઠને રહી છે. નેકદિલ માનવી સાચા બોલે પૂછયું શેઠ આપે હુંડી તે લખી આપી માણસ છે. એટલે પૈસાને ભે નથી. એવું પણ એ પેઢીમાં તે આપણું ખાતું નથી


Page Navigation
1 ... 708 709 710 711 712 713 714 715 716 717 718 719 720 721 722 723 724 725 726 727 728 729 730 731 732 733 734 735 736 737 738 739 740 741 742 743 744 745 746 747 748 749 750 751 752 753 754 755 756 757 758 759 760 761 762 763 764 765 766 767 768 769 770 771 772 773 774 775 776 777 778 779 780 781 782 783 784 785 786 787 788 789 790 791 792 793 794 795 796 797 798 799 800 801 802 803 804 805 806 807 808 809 810 811 812 813 814 815 816 817 818 819 820 821 822 823 824 825 826 827 828 829 830 831 832 833 834 835 836 837 838 839 840 841 842 843 844 845 846 847 848 849 850 851 852 853 854 855 856 857 858 859 860 861 862 863 864 865 866 867 868 869 870 871 872 873 874 875 876 877 878 879 880 881 882 883 884 885 886 887 888 889 890 891 892 893 894 895 896 897 898 899 900 901 902 903 904 905 906 907 908 909 910 911 912 913 914 915 916 917 918 919 920 921 922 923 924 925 926 927 928 929 930 931 932 933 934 935 936 937 938 939 940 941 942 943 944 945 946 947 948 949 950 951 952 953 954 955 956 957 958 959 960 961 962 963 964 965 966 967 968 969 970 971 972 973 974 975 976 977 978 979 980 981 982 983 984 985 986 987 988 989 990 991 992 993 994 995 996 997 998 999 1000 1001 1002 1003 1004 1005 1006 1007 1008 1009 1010 1011 1012 1013 1014 1015 1016 1017 1018 1019 1020 1021 1022 1023 1024 1025 1026 1027 1028 1029 1030 1031 1032 1033 1034 1035 1036 1037 1038 1039 1040 1041 1042 1043 1044 1045 1046 1047 1048 1049 1050 1051 1052 1053 1054 1055 1056 1057 1058 1059 1060 1061 1062 1063 1064 1065 1066 1067 1068 1069 1070 1071 1072