Book Title: Gnatadharmkathanga Sutram Part 03
Author(s): Kanahaiyalalji Maharaj
Publisher: A B Shwetambar Sthanakwasi Jain Shastroddhar Samiti
View full book text
________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
ज्ञाताधर्मकथासूत्रे
दुदके आत्मा मुक्तः, तत्रापि च खलु स्ताघो जातः, को ममेदं श्रद्धास्यति = मया स्वकुण्ठे महाशिलां बद्धा अगाधे उदके आत्मा मुक्तः, परन्तु तस्मिन्नुदकेऽपि मम तलस्पर्शो जातः इति मम वचनं कः श्रद्धास्यति ? पुनश्च - तेतलिपुत्रेण मया शुष्के तृणकूटे = तृणपुजेऽग्निकार्य प्रक्षिप्य प्रज्वलिते तस्मिन् आत्मा मुक्तः, परन्तु सोऽग्निकायः ' विजाए ' विध्यातः = उपशान्त, इत्येवंरूपमपि मदीयं वचनं कः श्रद्धास्यति ? न कोऽपि, इत्येवं स तेतलिपुत्र: ' ओहयमणसंकप्पे ' अपहृ तमनः संकल्पः =भग्नोत्साहः सन् यावद् ध्यायति = आर्त्तध्यानं करोति ||सू० १०॥ सुक्को, तत्थ वि णं थाहे जाए को मेयं सहहिस्सइ ? तेन लिपुत्त्रेण सुक्कंसि तणकूडंसि अगणिकायं पक्खिवित्ता अप्पा मुको तत्थ वि से अगणिकाए विज्झाए को मेयं सद्दहिस्सइ ? ओहयमणसं कप्पे जाब झियाय ) मुझ तेतलिपुत्र ने एक बहुत बड़ी शिला का गलेमें बांधी और बाद में अथाह अतार अपुरुष प्रमाण जल में कुंद पड़ा परन्तु वह जल कूदते ही थाह बाला बन गया अथाह नहीं रहा मेरी इस सत्य बात पर भी कौन श्रद्धा करेगा। इसी तरह मुझ तेतलिपुत्रने एक बडे भारी शुष्क घास के ढेर में अग्नि लगाई और उस में अपने आप को प्रक्षिप्त कर दियापरन्तु वह अनि बुझ गई उसने मुझे भस्म नहीं किया मेरी इसबात को कौन श्रद्धा रूप से स्वीकार करेगा। इस प्रकार अपहृत मनः संकल्प वाला बन कर - उत्साह रहित होकर वह तेतलिपुत्र अमात्य आर्तध्यान में पड़ गया || सू० १० ॥
क.
तस्थ विणं था जाए को मेयं सदस्सिर तेतलिपुत्तेणं मुक्कंसि तणकूडंसि अगणिकार्य पक्खिवित्ता अप्पा सुक्को तत्थवि से अगणिकार विज्झाए को मेयं सस्सिर ? ओहयमणसंकरपे जाव झियाय )
મેં તેતલિપુત્રે એક બહુ ભારે મેટી શિલા ( પથરા ) ગળામા બાંધી અને ત્યાર પછી હું અથાહ ( ઊડા ) અતાર અપુરુષ પ્રમાણ જેટલા પાણીમાં કૂદી ગયા પણ કૂદતાંની સાથે જ પાણી થાહવાળુ' ( છીછરુ' ) થઇ ગયું, અથાહ ( ઊંડુ ) રહ્યું નહિ મારી આ વાત ઉપર પણ કાણુ વિશ્વાસ મૂકશે ? આ પ્રમાણે જ મેં તેતલિપુત્રે એક બહુ મોટા ભારે સૂકા ઘાસના ઢગલામાં અગ્નિ પ્રગટાવ્યે અને તેમાં મે' પેાતાની જાતને ઝ ંપલાવી દીધી. પણ તે અગ્નિ એલવાઇ ગયા. તેણે મને ભસ્મ કર્યાં નહિ. મારી આ વાતને કાણુ શ્રદ્ધેય માનીને સ્વીકારવા તૈયાર થશે ? આ રીતે તે અપહતમનઃ સંકલ્પવાળા ( હતાશ ) થઈને निरुत्साही, मनी, गयो भने मातध्यानमां डूजी गये. ॥ (6 સૂત્ર ૧૦ ፀ
For Private and Personal Use Only
