Book Title: Siddhachakra Varsh 06 - Pakshik From 1937 to 1938
Author(s): Ashoksagarsuri
Publisher: Siddhachakra Masik Punarmudran Samiti
View full book text
________________
४८
શ્રી સિદ્ધચક્ર
તા. ૩-૧૧-૧૯૩૭
તેવી રીતે આ ભવમાં કરેલી ધર્મની આરાધના અર્થાત્ મરણ અવસ્થાએ જેવી મમત્વભાવની કે દેવભવ પછીના ભાવમાં પણ જલ્દી ફળ્યા સિવાય નિર્મમત્વભાવની બુદ્ધિ થવાની તેવીજ ભવાંતરમાં રહેતી નથી. આ વિગેરે વિચાર કરવાથી ધર્મિષ્ઠ ગતિ પણ થવાની જૈનશાસ્ત્રકારો પણ એજ કહે છે મનુષ્યોને મરણ એ ઓચ્છવ તરીકે જ હોવું જોઈએ, કે નન્નેમુ નં જે તત્તે; વવન અર્થાત્ પરંતુ કોઈપણ પ્રકારે મરણને ભયાનક તરીકે ગણવું કાલધર્મ પામતી વખતે જેવા પરિણામવાળો જીવ ન જ જોઈએ.
હોય છે તેવા પરિણામવાળી તે જીવને ગતિ મળે
છે. કોઈપણ કાલે ભવના છેલ્લા ભાગની લેગ્યાથી અનશન નામનું તપ શા માટે આદરવું. વિરુદ્ધ કોઈપણ જીવની ગતિ થઈ નથી અને થતી
અનાદિ કાલથી અનન્તાનન્ત પુદગલપરાવર્તો પણ નથી. આ વાતને બરોબર સમજનારો અને સુધી ભવોભવ આ જીવ રખડ્યો અને ત્યાં મરણથી માનનારો મનુષ્ય પોતાના મરણને રાજીનામાના સતતકાલ ડરતો જ રહ્યો, અને અત્યારે જ્યારે
રૂપમાં ન લઈ જતાં રજાના રૂપમાં લઈ જાય એ ધર્મીપણું પામ્યો છે, ત્રિલોકનાથ તીર્થકર ભગવાનનું
કોઈપણ પ્રકારે શોભા દેનારૂં ગણી શકાય નહિં. શાસન મેળવી શક્યો છે, અવ્યાબાધ સુખનાં
આ બધી હકીકતનું તત્ત્વ એટલું જ કે વાચક સાધુ
હોય, શ્રાવક હોય, સાધ્વી હોય, કે શ્રાવિકા હોય સાધનોને પામી શક્યો છે, તેવી વખતે પણ જ્યારે
પરન્તુ પોતાની અત્ત અવસ્થાએ આરાધના કરવાને તે મરણથી ભય પામે ત્યારે તો સામર્થ્ય અને શસ્ત્રથી
તત્પર થાય અને સર્વપ્રકારે આશ્રવનાં પચ્ચક્માણ સજ્જ થયેલો એક સહસ્રોધી સુભટ પણ
કરી આરાધનામાં તત્પર થતો અનશનનામના તપને સામાન્ય શત્રુથી ભય પામીને ભાગે એના જેવી સ્થિતિ
જરૂર આદરે, જેવી રીતે માવજીવના અનશનને ગણાય. એટલું જ નહિ, પણ પોતે જ પોતાના
તપ છતાં પણ અનશન કહેવાય છે, તેવી રીતે થોડી વર્તનથી એમ જણાવે છે કે મહારામાં અધર્મિદશા
મુદતને માટે કરાતા અનશનના ત્યાગરૂપી તપને પલટીને વ્યવહારથી ધર્મીદશા આવી હોય તો પણ
જગત માત્ર તપશબ્દથી કહે છે, પરન્તુ શાસ્ત્રકારો તેનો કંઈ પણ ફરક આત્મામાં પડ્યો નથી.
તો તેને પણ અનશન શબ્દથી જણાવે છે. તે થોડી ધર્મોએ ચોક્કસ ધ્યાન રાખવું જોઈએ કે
મુદત સુધી અશનાદિકના ત્યાગરૂપી અનશનતપને ભવાંતરની સદ્ગતી ઉપર જ આ ભવમાં કરેલી ધર્મ માટે કાલ અને સંહનનની સાપેક્ષતા હોવાથી જુદા આરાધનાના ફલનો આધાર છે. કેમકે આ વાતતો
જુદા તીર્થોમાં જુદાંજુદાં તપ હોય છે. (અપૂર્ણ.) જગતમાં અજાણી નથી કે મને યા મતિઃ સ તિ:
(અનુસંધાન પેજ નં. ૫૭)
