Book Title: Siddhachakra Varsh 06 - Pakshik From 1937 to 1938
Author(s): Ashoksagarsuri
Publisher: Siddhachakra Masik Punarmudran Samiti
View full book text
________________
૩૨૩
શ્રી સિદ્ધચક્ર
તા. ૩૦-૪-૧૯૩૮ • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • અન્વયઆત્માઓ છે કે જેઓ નિરંતર અને અપવાદ કરતોજ નથી, કારણ કે એ બહારથી સુંદર દેખાતું વિનાનું સત્ય પાળનારા છે. એટલે તેવા સત્યવાદી શરીરજ ચામડી નીચે દુર્ગધીઓનું ભવ્ય પ્રદર્શન અભવ્યોનો પણ મોક્ષ ઉપર અધિકાર માનવોજ પડે છે અને અનંતરોગો, ઉપાધિઓ અને આધિઓની પરંતુ તે વાત પણ અયોગ્ય છે. અર્થાત્ દયા-અહિંસા સત્ય સંભાવનાઓથી ભરેલું છે. કે સત્ય બેમાંથી ગમે તે એકને ધર્મનું મૂળ માનવાનો હેલ કરવતીયા કરવત અંતે મોચીડો ને યત્ન કરીએ તો એ યત્ન ઈષ્ટ ગણાતો નથી. બોરીડો ઉંચકવાની પણ મહેનત.
દ્રવ્યક્રિયાના પ્રતાપે નવરૈવેયકમાં જે ઝાડ ખેડુતને વરસ દહાડે કાંઈપણ મિથ્યાત્વી જાય છે તે જોઈને કોઈ ખુશ થશે કે વાહ, કમાણી કરી આપતું નથી તે ઝાડ બગીચામાં નકામું દેવત્વની પ્રાપ્તિ થાય એ કેવું સારૂ! પણ તેજ ક્ષણે નિવડે છે, એટલુંજ નહિ, પરંતુ તેને બગીચામાંથી તમારે એ વાત ખ્યાલમાં રાખવાની છે કે ઉપાડીને બહાર ફેંકી દેવાની મહેનત પણ ગરીબ દેવપણામાંથી ચ્યવીને જ્યારે એ મનુષ્યપણામાં આવે ખેડુતને મફતમાં ઉઠાવવી પડે છે, એજ પ્રમાણે દયા
ત્યાં પછી એની શી દશા થાય? કહેવત છે કે મેલ અને સત્ય અભવ્યોમાં સંપૂર્ણ હોવા છતાં તે
કરવતીયા કરવત અંતે એ મોચીડોજ ! આત્મા ફળદાયક ન હોવાને લીધે એ દયા અને સત્ય એ
માનવભવમાં આવ્યો ધર્મનું મૂળ દયા છે એમ બંને અફળ જ ઠરે છે. ભવ્યાત્માઓને જે ધર્મ મોક્ષ આપે છે તેને ઉચ્ચગતિએ લઈ જાય છે. અને આ
માનીને દયા ધારણ કરી, દ્રવ્યક્રિયાએ કરીને
નવરૈવેયક સુધી ગયો, પરંતુ છેવટે ત્યાંથી પાછો સંસારરૂપી નરકાગારથી તારે છે. તેજ ધર્મ, અભયને પરિણામે રખાવનારો બને છે અને તે આવ્યો, મનુષ્યમાં અને પછી નકાદિના ચક્કરમાં
ભટકે એટલે રળીયાગઢવી ઘેરના ઘેરેજ ! તેની પરિણામે અધોગતિનું કારણ બને છે. તત્વમાં છે દૃષ્ટિ રાખ્યા વિના દ્રવ્યક્રિયાને આદરનારો એ દયા અને સત્ય દ્રવ્યક્રિયાને પ્રતાપે નવરૈવેયક દેવલોક સુધી જો જાય શાસ્ત્રકારો જે ધર્મનું મૂળ વિનય માને છેજ. તમે કહેશો કે એને દેવતાપણું મળે છે તો છે અને ધર્મના મૂળ તરીકે દયા અથવા સત્ય નથીજ પછી એ દેવતાપણું શું ખોટું છે ? પરંતુ તમારે સ્વીકારતા તેનું કારણ એજ છે કે વિનય વગરની એ એકલા દેવતાપણા ઉપર મોહ પામવાનો નથી. દયા અથવા વિનય વિનાનું સત્ય બંને આત્માને તેના શરીર બહારથી બહુ સુંદર દેખાય છે, પરંતુ તેની છેવટના શાંતિસ્થાન સુધી પહોંચાડી શકતાં નથી. એ સુંદરતા ઉપર કોઈપણ ડાહ્યો માણસ વિશ્વાસ હવે તમોને એ પ્રશ્ન મુંઝવશે કે શું અભવ્યો વિનયને
