Book Title: Siddhachakra Varsh 06 - Pakshik From 1937 to 1938
Author(s): Ashoksagarsuri
Publisher: Siddhachakra Masik Punarmudran Samiti
View full book text
________________
૪૪૫
શ્રી સિદ્ધચક્ર
તા. ૧૨-૭-૩૮
છે. તેમાં ઈશ્વરને વચ્ચે લાવવાની કશી જરૂરજ ગુસ્સે થઈને નરકમાં ફેંકી દે તો તે દેવને જુલમગાર નથી. આપણે વ્યક્તિવિશેષ કોઈ ધર્મને કહેતા નથી, શા માટે ન કહેવો? આ સઘળી અજ્ઞાનતાની ભૂલો આપણને કોઈની સાથે દ્વેષ નથી, વૈર નથી, કજીયો જ છે અને અજ્ઞાનતાના મહાસાગરમાં જૈનધર્મ નથી. જૈનશાસન એટલે સાધુનુંજ શાસન. અને દીવાદાંડી રૂપ છે. જૈનધર્મ તો પોકારી પોકારીને કહે સાધુ એટલે સ્ત્રી, પુત્ર, પૈસો, ધામ, સુખવિલાસ છે કે તમને શુભગતિ આપવી અથવા તો અશુભગતિ એ સઘળાને ત્યાગનારો, એને તે કોની સાથે વૈર આપવી એ કોઈના હાથમાં જ નથી, પરંતુ એ હોય! પરંતુ સત્યને ખાતર એવું તો કહેવું જ પડે મનુષ્યના પોતાના જ હાથમાં હોઈ તે જેવા કર્મો છે કે જગતના જે જે ધર્મો, સંપ્રદાયો કે સંસ્થાઓ કરે છે તેવા સ્થાનને પામી શકે છે. જૈનશાસનનો એમ કહેતી હોય કે માણસના કર્મો ગમે તેવા હોય. જગતની સામે ધરવાનો સમગ્ર જગતથી જુદો જ ભલે પાપના હોય કે પુણ્યના હોય, પણ ઈશ્વર એવો આ ભવ્ય મુદ્રાલેખ છે. જો ધારે તો તેવાને પણ સ્વર્ગે ધકેલી દે છે અને કાર્ય કરો પણ જવાબદારી નહિ ! દુષ્કર્મ કરનારાઓ ઉપર પણ જો ઈશ્વર મહેરબાન બીજાશાસનમાં એવી માન્યતાઓ પ્રવર્તે છે હોય તો તેને સ્વર્ગે મોકલાવી આપે છે! આ ઈશ્વર કે કાર્ય તમે કરો, પણ તેની જવાબદારી કે તે ઈશ્વર નહી, પણ અન્યાયી અથવા તો
જોખમદારી તમારા ઉપર નહિં! આ શાસન આ જુલમગારજ કહી શકાય!
વાતની સાફ ના પાડે છે. અને જણાવે છે કે એ દીવાદાંડીરૂપ ધર્મ
માન્યતા ખોટી છે. તમારા કર્મોની પૂરેપૂરી આ દુનિયાનો એક સામાન્ય ન્યાયાધીશ કે જવાબદારી અને જોખમદારી તમારી પોતાની જ છે જે ગુનેગારોના જેવાજ હાડકાં ચામડા અને માંસનો અને એનાં બધાં ફળો બીજાને નહિ, પરંતુ તમારે બનેલો આદમી છે, જેટલા અને જેવા વિકારો પોતાને જ ભોગવવાનાં છે. હવે અહીં સહજ એવો ગુન્હેગારોને છે તેવા અને તેટલા જ વિકારો તેમાં પ્રશ્ન થશે કે જૈનોનો ઈશ્વર “રીઝે તો હસે ને બીજે પણ ભરેલા છે, તથાપિ તે પણ ગુન્હેગારને ખુશ તો ડસે છે' એવો કવિ દલપતરામના કથન જેવો થઈને છોડી દેતો નથી અને નિર્દોષને ગુસ્સે થઈને નથી, માણસ જો દેવલોકાદિનાં સુખો અને મોક્ષાદિ કે ગરદન મારતો નથી! તો પોતે જેને ન્યાયાધીશથી સ્વકર્તવ્યથી જ ભોગવે છે એવું આપણામાં કથન એ મહાન ન્યાયાધીશ એવો દેવતા કહે છે તે દેવ છે, તો પછી કોઈ એવો પ્રશ્ન કરશે કે તેમ હોય આવો અન્યાયી હોય તો પછી એવું દેવત્વ ક્યાં રહ્યું? તો આપણે ઈશ્વરને માનવો શા માટે જરૂરી છે? અને જે દેવ શુભવિચારી અને સુકૃત્યધારીને પણ અર્થાત્ આપણે શા માટે ઈશ્વરને માનવો જોઈએ?
