Book Title: Siddhachakra Varsh 06 - Pakshik From 1937 to 1938
Author(s): Ashoksagarsuri
Publisher: Siddhachakra Masik Punarmudran Samiti
View full book text
________________
૫૧૧
શ્રી સિદ્ધચક્ર
તા. ૨૫-૮-૩૮ તેની પણ રહેણી કરણી દેખીતી રીતે તો બધાના એ ધાવ શેઠના છોકરાને પોતાનો જીવનગાળો ગણે જેવીજ હોય છે. હવે અવિરતિ સમ્યગુદૃષ્ટિ આત્માની છે, પરંતુ તે છતાં તેનું ધ્યેય તો પોતાના બાળકની પરિસ્થિતિ કેવી હોય છે તેનો વિચાર કરો. અવિરતિ રક્ષાનું જ હોય છે. ધારો કે તે ધાવ છોકરાને રમાડે સમ્યગ્દષ્ટિ આત્માની ખાસ વિશેષતા તો માત્ર છે, તેટલામાં જો ધરતીકંપનો એકાદ આંચકો લાગે એટલીજ છે કે તેનું જે મિથ્યાત્વ તે મરણ પામેલું છે. તો તે ટાણે એજ ધાવ શેઠના છોકરાને પડતો રાખી તેની પણ સર્વત્ર પ્રવૃત્તિ ચાલુ છે. પહેલા પોતાના બાળકને જ બચાવી લે ! તેજપ્રમાણે
અવિરતિસમ્યગ્દષ્ટિઆત્મા પણ સત્તરે સમકિતી આત્મા પણ સઘળી પ્રવૃત્તિ કરતો હોવા પાપસ્થાનકમાં પ્રવૃત્તિ કરતો હોય છે, અવિરતિ
આવરતિ છતાં એની લેશ્યા અને ધારણા તો એકજ સ્થળે
, સમ્યગ્દષ્ટિ આત્માનું માત્ર મિથ્યાત્વ ગએલું હોઈ ;
હોય છે. પાણીવાળી જેમ બધી ચેષ્ટા કરે છે, પરંતુ તે બીજા સઘળા પાપસ્થાનકોમાં પ્રવર્તતો હોય છે
તે ચેષ્ટા કરતા છતાંએ તેનું ધ્યાન તો પોતાના બેડાં છતાં તે વૈમાનિક દેવતાનું આયુષ્ય બાંધી શકે છે
તરફજ હોય છે, તેજ પ્રમાણે સમકિતી આત્મા પણ એનું કારણ શું? આ વસ્તુ કેવી રીતે બની શકે છે તે વિચારજો અહીં ખાસ ધ્યાનમાં રાખવાની વાત
સઘળી પ્રવૃત્તિ કરતો હોવા છતાં તેની સઘળી એ છે કે સત્તરે પાપસ્થાનકમાં પ્રવૃત્તિ કરતો હોવા પ્રવૃત્તિમાં ધ્યેય તો ધર્મ તરફજ લાગેલું હોય છે એ છતાં એ આત્મા સાથે ચકી ગએલો હોતો નથી. સિવાય તેનું બીજું કાંઈ ધ્યેયજ હોતું નથી. એ તેની પ્રવૃત્તિ સત્તરે પાપસ્થાનકમાં હોવા છતાં તે પ્રવૃત્તિ બધી કરે ખરો, પરંતુ તેની એ વૃત્તિ તો ધ્યેયભ્રષ્ટ થવા પામતો નથી. પાણીયારીઓ કાયમજ હોય છે કે મારી આ બધી પ્રવૃત્તિ મારા નદીનાળેથી પાણી ભરી લાવે છે ત્યારે રસ્તામાં છુટા ધ્યેયને ક્ષતિ પહોંચાડનારી ન હોવી જોઈએ. બેડાં રાખીને ચાલે છે આખે રસ્તે તેઓ બેડાં પકડી સમકિતી કદી તત્ત્વત્યાગ કરતો નથી. રાખતી નથી. રસ્તામાં સહાયરો સાથે વાતચીત થાયછે શરીર હાલે છે, ડોકું ધુણાવે છે. તે છતાં સત્તરે પાપસ્થાનકોમાં પ્રવર્તેલો છતાં સમક્તિી તેણીઓનું લક્ષ્ય જોશો તો બેડા ઉપરજ હોય છે. આત્મા પોતાના તત્ત્વની પ્રતીતિમાંથી કદી ખસતો ! માથા ઉપરનું બેડું ગમે તેવી વાતચીતમાં પણ નથી. બધાને અંતે તેનો એ તો નિશ્ચય જ હોય છે ડગમગતું નથી કે ધડ દઈને નીચે પડતું નથી. કે મારું સાધ્ય, મારું ધ્યેય એતો આજ વસ્તુ છે. ધાવનું ધ્યેય નિરાળું છે.
બીજુ નહિ ! તેની અંતરની માન્યતા તો એજ હોય શેઠીયાના છોકરાને ધાવ રમાડે રીઝાડે છે, છે કે હું આ બધું કરું છું, પરંતુ તત્ત્વરૂપ વસ્તુ તો હેરવે ફેરવે છે, તેની સારવાર કરે છે, તે વખતે તે બધામાં એક પણ નથી. બધી માથે પડેલી વેઠ
