Book Title: Siddhachakra Varsh 06 - Pakshik From 1937 to 1938
Author(s): Ashoksagarsuri
Publisher: Siddhachakra Masik Punarmudran Samiti
View full book text
________________
૪૨૨ શ્રી સિદ્ધચક્ર
જુન ૧૯૩૮ છોકરાએ આખી પેઢીનો કારભાર પોતાના મુનિમને વિચાર કરો કે જે વેપારીને ત્યાં આવો કારભાર સોંપી દીધો અને તે પરદેશ ખાતે ચાલ્યો ગયો? ચાલતો હોય તેની આ જગતમાં છેલ્લે શી દશા અહી મુનિએ શેઠને નામે વેપાર શરૂ રાખ્યો. વેપાર થાય? જે દશા આ નફકરા વેપારીની છે તેજ દશા ખુબ વધાર્યો, જ્યાં ત્યાં પેઢીનું નામ આગળ પડતું આ જીવરાજ શેઠની છે. આ જીવાત્મા પાસે કેટલી કર્યું, પણ ધીરધાર એવાને કરવા માંડી કે જેને ધીરે મુંડી છે તેનો વિચાર કરો! તેના પાછા આવેજ નહિ! અને જે પાછા આપે તેવા રોકડ કેટલી છે તે ગણો ! વેપારીઓ પણ એવે સ્થળે રહેતા હતા કે મુંબઈમાં આ જીવરાજ શેઠની પાસે ૩૬૦૦૦ની મુંડી પેઢી હોય તો એક ઘાટકોપર રહે, તો બીજો છે. વધારેમાં વધારે છત્રીસ હજારની મુડીથી આ બોરીવલ્લીમાં રહે અને રૂપીયો ઉઘરાણી વસુલ વેપાર શરૂ થયો છે. એ મુડી તે રોકડા રૂપીયા કરવા ત્રણ રૂપીયાનો ખરચો કરવો પડે! સમજવાના નથી, પણ એ છત્રીસ હજાર દિવસો જીવરાજ શેઠની દશા.
છે! એ છત્રીસ હજારની ઉપર તમોને રાતી પાઈ
પણ મળે એવી નથી. આ છત્રીસ હજાર શેઠ પરદેશમાં વેપાર ખેડે છે, અહીં શેઠને
રૂપીયામાંથી ૭૨00 રૂપીયા તો જોતજોતામાં નામે મુનિમ ધંધો ચલાવે છે, એવામાં એવું બન્યું
વપરાઈ જાય છે! વીસ વરસે માણસને શાનપૂર્વક કે એજ ગામનો કોઈ બીજો વેપારી પરદેશ ખાતે
સાચી સમજણ આવે છે, અર્થાત્ સમજણો થતાં જઈ પહોંચ્યો,શેઠના છોકરા સાથે તેની અચાનક
જ વીસ વર્ષ વહી જાય છે અને વીસ વર્ષના ૭૨૦૦ મુલાકાત થઇ, એટલે તેણે આ ઉગતા શેઠને બે
રૂપિયા તો ગયા! હવે બાકી રહ્યા તેની વાત કરો. શબ્દો શીખામણના કહ્યા કે ભાઈ! આ જગત તું
માનવધર્મનું કર્મ લઈને આવ્યો છું અને એથીજ
. જેવો ભોળો છે એવું જ ભોળું છે એમ સમજતો નહિ! મુનિમ ધંધો ચલાવે છે છતાં તારી ફરજ છે આવતાં વીસ વરસ ગયા પછી પડયા ઘરસંસારની કે તારે સ્વદેશમાં જવું જોઈએ, હિસાબ કિતાબ જોવા ઘાણીમાં આ ઘાણી એવી જબરી છે કે વાત ન જોઇએ. અને ધંધા ઉપર ધ્યાન રાખવું જોઈએ. પછો. આ ઘાણીમાં બસો પાંચસોની રોકાણ તો છોકરાને પણ પેલા ભાઈબંધની આ વાત પસંદ પડી. ચાલતીજ નથી, પરંતુ એકવાર તેમાં પડયા એટલે તે સ્વદેશ ગયો, અને સ્વદેશ જઈને તેણે પોતાના પુરેપુરી ૧૦૮૦૦ ની રોકાણ તો જાણે અજાણે થઈ ચોપડા તપાસ્યા! મુનિએ બિચારાએ પોતે તો પૈસાની જાય છે. જે આત્મા સંસારમાં પડયો તેમાંથી રવાદારગી કરી નહોતી! પોતે રાતો પૈસો ખાધો ન કોઈકજ સુભાગી દીક્ષા લઈને છટકી શકે છે બાકીના હતો, પરંતુ વેપાર મેં ઉપર કહ્યું તેમ ચાલેલો! હવે તો ઘાંચીની ઘાણીએ ચઢી બેઠા પછી ત્યાંથી
ભાવભ
છે એવી સમજણ
