Book Title: Siddhachakra Varsh 06 - Pakshik From 1937 to 1938
Author(s): Ashoksagarsuri
Publisher: Siddhachakra Masik Punarmudran Samiti
View full book text
________________
૨૩૯
શ્રી સિદ્ધચક્ર
માર્ચ ૧૯૩૮
આવી જ નથી. વળી અમાવાસ્યાદિના ક્ષયે જ્યારે સાથે અગર તે ક્ષય વિના વૃદ્ધિ હોય તો પણ કલ્પવાંચનઆરંભ ચઉદશે આવે ત્યારે ચઉદશ ચતુર્વર્યા અને સમાવાયાં એમ નિર્વિશેષપણે અમાવાસ્યાને ચઉદશ પુનમની જેમ ભેળી કરે તો ચઉદશ અને અમાવાસ્યા જણાવી છે. વતુર્વરથમવાચો. એમ પણ કહેવું પડત. કહો કે બે ચઉદશ કે બે અમાવાસ્યા હોય જ નહિ. નથી તો કહ્યું યોરશીવાક્યો અને નથી તો કહ્યું તેથી સ્પષ્ટ થાય છે કે તે વખતે બે ચઉદશ ચતુર્વરમાવાસ્યો. પરંતુ એકલું વતુર્વર્યા જ કહે અથવા બે અમાવાસ્યા માનીને ખોખા ચઉદશ છે. તે ઉપરથી સ્પષ્ટ થાય છે કે ચઉદશના ક્ષયે
અથવા ખોખા અમાવાસ્યા માનવામાં આવતી તેરશને તેરશ ગણવામાં નહોતી આવતી અને તેને નહોતી, તેમજ ચઉદશ અમાવાસ્યા ભેળી પણ એકલી ચઉદશ જ કહેવામાં આવતી હતી. એટલે માનવામાં આવતી હોતી !! કેટલાકો તરફથી એમ કહો કે સ્પષ્ટ રીતે ચઉદશના ક્ષયે તેરસનો ક્ષય
કહેવામાં આવે છે કે “જો અમાવાસ્યાને બેવડી જ કરાતો હતો, તેમજ ચઉદશ કે અમાવાસ્યાની
માનવામાં ન આવતી હોત તો આમાવાસ્યાના વૃદ્ધિએ પણ તેરશની જ વૃદ્ધિ કરાતી હતી. વળી કલ્પારંભમાં હંમેશના પાષણની માફક અમાવાસ્યાની પછીની પડવાઆદિ તિથિનો ક્ષય
અમાવાસ્યાની વૃધ્ધિએ બે તરસ કરવાની પરંપરા હોય અને અમાવાસ્યાની વૃદ્ધિ હોય તો કલ્પવાંચન પ્રમાણે તેરસની વૃધ્ધિ કરવામાં આવતી હોત તો તેઓની ફલ્ગ અમાવાસ્યાએ આવે. છતાં તે ફલ્ગ ચઉદશ અને અમાવસ્યાનો છઠ તો સહેજે જ આવી અમાવાસ્યાના વાંચનનો પ્રશ્ન પણ નથી. તે ઉપરથી જાત! એટલે તે પ્રશ્નને અવકાશ જ રહે નહિં, પરંતુ પણ નક્કી થાય છે કે ફલ્ગ અમાવાસ્યા મનાતી અમાવાસ્યાની વૃધ્ધિએ અમાવાસ્યાનો કલ્પધર નહોતી તેવી પડવાઆદિ કોઈપણ તિથિનો ક્ષય હોય ગણીને છઠનો પ્રશ્ન કર્યો છે એટલે નક્કી થાય છે અને ચઉદશની વૃદ્ધિ હોય ત્યારે બીજી ચઉદશે જ કે શ્રી હીરસુરિજીની વખત અમાવાસ્યાની વૃદ્ધિ કલ્પવાંચન આવે, છતાં મૌલિવ ચઉદશને નામે મનાતી હતી પણ અમાવાસ્યાની વૃદ્ધિથી તેરસની જદો પ્રશ્ન કર્યો નથી. તેથી પણ નક્કી થાય છે કે વૃદ્ધિ થતી હોતી ! અર્થાત્ ચઉદશનો કલ્પધર હોય કોઈપણ ચઉદશ અમાવાસ્યાને આરાધનામાં બેવડી
ત્યારે તેરસ ચઉદસનો છઠ કરવાથી અમાવાસ્યાની માનતા નહોતા, પરંતુ ચઉદશ અમાવાસ્યાની વૃદ્ધિએ
તિથિએ ખાધાવાર આવે. બે અમાવાસ્યા હોય અને તેરશની વૃદ્ધિ જ માનતા હતા.
બીજી અમાવાસ્યાએ કલ્પધર આવે એટલે ફલ્યુ - તેથી ચોખી રીતે પડવાથી કે ચઉદશથી અમાવાસ્યા અને બીજી અમાવાસ્યાનો છઠ થવાથી કોઈપણ તિથિનો ક્ષય કે ચઉદશ અમાવાસ્યાની તે ચઉદશે ખાધાવાર આવે. વળી પડવાની વૃદ્ધિ હોય
