Book Title: Siddhachakra Varsh 06 - Pakshik From 1937 to 1938
Author(s): Ashoksagarsuri
Publisher: Siddhachakra Masik Punarmudran Samiti
View full book text
________________
૨૭૦
શ્રી સિદ્ધચક્ર
તા. ૩૧-૩-૧૯૩૮ શાસ્ત્રકારોએ જણાવેલો અને વિદ્વાનોએ માનેલો વૃદ્ધિ કરવી એ અણસમજુ માટે નથી, પરંતુ દરેક રસ્તો છે. આ બધા પ્રકારની સદશતા વૃદ્ધિમાં પણ ધર્મારાધક સુજ્ઞોનું કર્તવ્ય જ છે. તે જ પ્રઘોષકારે લેવી તેને માટે વાચકજીના પ્રઘોષમાં તથા શબ્દ જણાવ્યું કે તેવી રીતે પર્વતિથિની વૃદ્ધિ હોય ત્યારે મેલેલો છે. એટલે જેવી રીતે ક્ષયની વખતે તે પૂર્વે જણાવેલા ક્ષયને હીસાબે ઉત્તર એટલે બીજા અપર્વતિથિનો ઉદય ન માનતાં પર્વતિથિનો ઉદય ઉદયવાળી જ તિથિ કરવી એટલે પર્વતિથિ કરવી. માન્યો, તેવી રીતે પર્વતિથિની વૃદ્ધિ હોય અર્થાત્ ખરતર અને આણસૂરને અંગે કંઈક.
જ્યારે ચઉદશઆદિ તિથિ બે દિવસના સૂર્યોદયને ફરસનારી હોય ત્યારે પણ તેવી રીતે એટલે જેમ
ધ્યાન રાખવું કે બીજી તિથિને જ ઉદયવાળી અપર્વનો ઉદય હતો છતાં તેને પલટાવીને મારી પહેલી તિથિને પર્વના ઉદય વગરની પર્વતિથિનો ઉદય કરીને અર્થપત્તિથી અપર્વના માનનારને સરચાં પ્રતિની મર્યાની અગર ઉદયને ન ગણી તેનો ક્ષય કરીને તે ઉદયને પ્રથમ વતુર્વજ્ઞ ક પ્રથમ પૂમિમવIVચ્ચ પર્વતિથિનો ઉદય ગણી પર્વતિથિ આખો દિવસ ઈત્યાદિક વાક્યોનો વિરોધ નહિ આવે. કેમકે તે બધાં બનાવી, તેમ અહિં બે ઉદય હોય ત્યારે ઉદયવાળી વાક્યો ટીપનાની અપેક્ષાઓ અને શાસ્ત્રના વાક્યોથી બીજી તિથિને જ ઉદયવાળી કરવી. એટલે સ્પષ્ટ વિરૂદ્ધપણે જેની ઉત્પત્તિ છે, શાસ્ત્રથી વિરૂદ્ધપણે થયું કે પહેલી ચઉદશઆદિનો ઉદય ટીપનામાં વર્તવામાં જ જેનો ટકાવ છે એવા ખરતરોઆદિની દેખાય તો પણ તે ઉદયને ચઉદશઆદિની તિથિ ચર્ચામાં ટીપવાની અપેક્ષાએ છે તેથી તેમ કહેવાય માનનારે ચઉદશઆદિનો ઉદય જ ગણવો નહિ. અથવા આસુરવાળાઓ જેઓ પડવાની વૃદ્ધિમાં અર્થાત્ બીજા ઉદયને જ ચઉદશઆદિતિથિના ઉદય શાસ્ત્રવિરૂદ્ધપણે મુખ્યતાએ દુર્જન સંતોષી ન્યાયે તરીકે માનવો. અને જ્યારે પહેલો ઉદય ચઉદશનો પહોંચતા હોય તેઓને પડવાથી પાછા હઠાવવા માટે જ ગણાય નહિં તો પછી તે ઉદયવિનાની તિથિને પહેલી છોડ અને બીજી લે એવું તેરશની જે વૃદ્ધિ ચઉદશઆદિ કહેવાય જ નહિં. કારણ કે પહેલાં છે તે શાસ્ત્રને અનુસરનારી અને યુક્તિયુક્ત છે તેને જ કહી ગયા છે કે ઉદયને અનુસારે જ તિથિનો ન માને તો કહેવામાં આવે, તેની અડચણ નથી, વ્યવહાર થાય. અને તે પહેલે દિવસે ચઉદશનો પરન્તુ જેઓ બે આઠમો બે ચઉદશો અગર બે પુનમ ઉદય ગણ્યોજ નહિ. એટલે તે ઉદયને તેરસનો જ અમાવાસ્યા માનવા તૈયાર થઈ આરાધનાના માર્ગને ઉદય કહેવાય, અટેલે સ્પષ્ટ થયું કે ચઉદશ બે તેવો જણાવવા માગે છે તેઓને તો આ પ્રઘોષ કે હોય ત્યારે બે તેરસ કરવી જ પડે. અર્થાત્ જે બીજી તિથિને જ ઉદયવાળી તિથિ કહેવા માગે પર્વતિથિની વૃદ્ધિએ તેનાથી પહેલાની અપર્વતિથિની છે, અને આરાધનાના કાર્યમાં પહેલી આઠમવિગેરેને
