________________
[૧.૧] પરણતી વેળાએ
દાદાશ્રી : હા, જોયેલા, સાધારણ... અમારા મોસાળમાં જઈએ ને, ત્યાં લગ્નમાં આવેલા તે જોયેલા. પેલા બધાની ઈચ્છાઓ પહેલેથી, તે આ ચોંટી પડવાની ઈચ્છા અહીં કે આ રતન લઈ જવું, એવું એ લોકોની ઈચ્છા, એ ગામવાળાની.
પ્રશ્નકર્તા : આ લઈ જ ગયા ને નક્કી કરેલું તે !
દાદાશ્રી : અરે, એ તો બનવાકાળ તે બની ગયું !
પ્રશ્નકર્તા : હીરાબાને તમે જોઈને જ પસંદ કરી લીધેલા ?
૧૩
દાદાશ્રી : ના, ના, એ તો મેં સાધારણ જોયેલા એમને. તે પછી આ લોકોએ વાતો ચલાવી, ત્યારે હું ‘ના’ ના બોલ્યો એટલે એ સમજી ગયા કે આને કંઈ વાંધો નથી. નહીં તોય જોવા નહોતા દેતા પહેલા. આમ જોવા ના મળત તો હું પૈણું એવો નહોતો ! એ તો હીરાબા બેઠા હતા, તે મને દેખાડ્યા, તે નાના રૂપાળા બમ જેવા દેખાયા, એટલે મેં કહ્યું, ‘સારી છે છોડી, આપણે શું વાંધો છે ? છે તો રૂપાળા.’ એટલે મેં જોયેલા પહેલેથી. મારી સહમતી ફાધર-મધર સમજી ગયેલા. તે એક ફેરો
જોયેલા. એટલે પછી આ લોકો વાત કરે એટલે મનમાં ‘હા-ના' બોલું નહીં, એટલે પેલા સમજી જાય કે ‘છોકરો સમજે છે આ.' મેં એમને જોયેલા હતા એટલે આમ તો હા જ પાડી હતી મેં. એટલે મારા ફાધરની ઈચ્છા એવી કે એની જો મરજી છે તો કરીએ. નહીં તો એમને કરવાની ઈચ્છા નહીં નાને ગામ, પણ મારી ઈચ્છા જાણી ગયેલા અંદરખાનેથી એટલે એમણે ‘હા' પાડેલી. અને ફાધરને પૈસાની જરૂર હતી, તે પૈસા એમને મળી ગયા, મારે જે જોઈતું હતું તે મને મળી ગયું.
પૈઠણ લીધેલી ત્રણ હજાર રૂપિયાતી
પ્રશ્નકર્તા : પૈઠણ લીધેલી, દાદા ?
દાદાશ્રી : મારા ફાધરે લીધેલી, મેં નહીં લીધેલી. પણ આ હીરાબાને મેં જોઈ લીધેલા એટલે મારા ફાધરે મનમાં કહ્યું કે મોઢા ઉપર રાજી દેખાય છે, માટે કરો આપણે.
