________________
૧૬૮
જ્ઞાની પુરુષ (ભાગ-૨)
પછી મનમાં ને મનમાં વિચારે. બોલો હવે, ત્યાં શું થાય તે ? એ તો બઈ સારીને એટલે આવા પ્રોફેસરને ધણી તરીકે નભાવી રાખ્યા છે ! એવું હોય કે ના હોય ? બને કે ના બને ? આ હિન્દુસ્તાનમાં શું ના બને ? બધી જાતના ભેજા... એવા ભેજા નહીં હોય ? મેં તો બહુ જાતના ભેજા જોયા છે. મરચું જુએ, બીજું જુએ, ત્રીજું જુએ. બોલો, હવે પેલા બેન ચિડાય કે ના ચિડાય ? મરચું હઉ જોવાનું આપણે ? તે ખઈ ગઈ મરચું ? એના પિયર મોકલી દીધું ? પ્રોફેસર થઈને આવું બોલે ! જુઓ ને, આખા ડબ્બા જોઈ આવે ત્યારે એને સંતોષ થાય અને પછી કોઈ ડબ્બો ખાલી દેખે, ત્યારે કહે, “આ શું થયું ? કોઈને ઉછીના આપ્યા હશે મરચાં ?'
પ્રશ્નકર્તા : પહેલા તો વહુની રીતે ચોખા કે દાળ ઓરાય નહીં, એ તો સાસુ કાઢી આપે આમ... એટલું જ ઓરવાનું. વધારે પડી જાય એટલે કચકચ થાય ! એવું થયું આ તો.
દાદાશ્રી : પછી બઈએય જાણે કે ભઈની પાવલી પડી ગયેલી છે. માલ કેવો છે તે બેન સમજી જાય. નિયમ અને મર્યાદાથી જ વ્યવહાર શોભશે. માટે મર્યાદા ના ઓળંગશો ! હવે આ એની કંઈક લિમિટ (મર્યાદા) હોવી જોઈએ કે ના હોવી જોઈએ ? એટલે આ નવી જાતની ડિઝાઈનો ! આવું જોવાતું હશે, બળ્યું?
ડિપાર્ટમેન્ટ તોખા, એ છે દાદાની શોધખોળ
પ્રશ્નકર્તા : એ બરાબર છે પણ જૂના જમાનામાં જે પહેલા ડિપાર્ટમેન્ટની લાઈન હતી, તે આ નવા જમાનામાં એ ડિપાર્ટમેન્ટ રહ્યું જ નથી.
દાદાશ્રી : પહેલા જૂના જમાનામાંય ડિપાર્ટમેન્ટની લાઈન નહોતી. જૂના અમારા ઘેડિયા હતા ને, તેય મહીં જઈને રસોડામાં જઈને જોઈ આવે, “આ હમણે મરચું લાવ્યા હતા, તે કંઈ ગયું ?” અરે મૂઆ, ત્યારે ખઈ ગઈ મરચું ? મરચું જોઈ આવે, ગોળ જોઈ આવે એવા લોક છે. મેર ચક્કર ! એ ડિપાર્ટમેન્ટ એમનું. આ તો મારી શોધખોળ છે બધી
