________________
૧૭૦
જ્ઞાની પુરુષ (ભાગ-૨)
હશે પણ સંસારમાં સ્વાદ મેં જોયો નથી, સાંભળવામાં નથી આવ્યો. જલેબી-ભજિયામાં તો પ્રત્યક્ષ સ્વાદ. સ્વાદ કોનું નામ કહેવાય કે સામો દાવો ના હોય. સામો દાવો ના મંડાય ત્યારે સ્વાદ કહેવાય અને સામો દાવો મંડાય એ તો ઊલટું દુઃખ જ છે. એ કહે, “અત્યારે તમારે સિનેમા જોવા આવવું પડશે.” “અલ્યા ભઈ, ભાઈબંધ જોડે મેં એને પાર્ટીમાં જવાનું કહ્યું છે એનું શું ? આજ જન્મદિવસ પણ છે એનો.” ત્યારે એ કહે, નહીં ચાલે આ બધું.” આપણે કહીએ, “મોઢે વચન બોલ્યું છે. ત્યારે કહે, “વચન-બચન જવા દો અહીં આગળ, નહીં તો કાલથી તમારી દશા બેસી જશે. સાડા નવથી મોડું થયું તો પછી તમારી વાત તમે જાણો.” મૂઆ, મને જો બહારનાએ આવું કહ્યું હોત તો હું ઠોકી દેત, આ તો તું છે એટલે. એટલું મગજ કડક હતું મારું. આ તો હવે અહિંસક થઈ ગયું, નહીં તો તે દહાડે તો કડક હશે ને ?
પ્રશ્નકર્તા ઃ હતું જ ને, દાદા.
દાદાશ્રી : જરાય પરતંત્રતા ગમતી નહીં, ત્યારે “સાડા નવથી મોડું ના કરવું એવું કહે આંગળી કરીને !
પ્રશ્નકર્તા : દાદાને ક્યાં અનુભવ થયો એવો ? દાદાશ્રી : થયેલો અમને. પ્રશ્નકર્તા: તમને અનુભવ થયો'તો આવો ?
દાદાશ્રી : અરે, ખાંડેલોય ખરો બધાએ મને. સૌ કોઈ ખાંડે. લોક, લોકની રૂઢિ પ્રમાણે ચાલે ને ! રૂઢિ છોડે નહીં ને ! લોક પોતાની રૂઢિએ જ ચાલે.
વહેંચણી પછી એકબીજામાં ડખો ના કરવો
અમારે તો પિસ્તાળીસ વર્ષથી તો મતભેદ જ નથી પડ્યો. મતભેદ પડે ત્યારે ભાંજગડને ! રસોડા ડિપાર્ટમેન્ટ, હાઉસહોલ્ડ ડિપાર્ટમેન્ટ (ઘરનું આખું તંત્ર) બધું એમનું, અને બહારનું ફોરેન ડિપાર્ટમેન્ટ મારું. બે ડિપાર્ટમેન્ટમાં કોઈ કોઈનામાં હાથ ઘાલે નહીં. એ ડિપાર્ટમેન્ટ વહેંચી
