________________
૨ ૫૨
જ્ઞાની પુરુષ (ભાગ-૨) તોય લોક તો બાવા થઈ ગયા ને જાત જાતનું બોલે.” શું બોલે ? આ તો સંસાર સમજાવું તો બહુ અઘરું છે બધું !
તું તો તેલ ઢોળતો હોઈશ કે ? વાણિયાનો છોકરો ને અમે તો ડબ્બાના ડબ્બા ઢોળી દઈએ, હડહડાટ. વાણિયાનો છોકરો તેલ ઢોળે કે ? ખાંડ નાખી દે, બે રૂપિયાની સુગર હોય તે. અમનેય વેષ તો બધા બહુ થયેલા. બધી પૂણ્યેય સારી એટલે સાંધો બધો મળી આવે. આપણી દાનત ચોખ્ખી ને ! ચોખ્ખી દાનત, શું ?
પ્રશ્નકર્તા : પણ એ આગલો હિસાબ ખરો ને ? દાદાશ્રી : પાછલું કર્મ હશે.
દાદાની સિન્સિયારિટી તે મોરાલિટી પ્રશ્નકર્તા: દાદા, ચોખ્ખી દાનત કહ્યું ને જે, દાનત આપણી ચોખ્ખી. દાદાશ્રી : પ્યોર (ચોખ્ખી) દાનત. પ્રશ્નકર્તા : તો એ શું વસ્તુ છે ? દાદાશ્રી : સિન્સિયારિટી. પ્રશ્નકર્તા : ના, પણ સિન્સિયારિટીમાં શું સમાય ?
દાદાશ્રી : હરેક બાબતમાં સિન્સિયારિટી. જેને જેને મળ્યા ને, તે બધાને સિન્સિયર. ગમે તેને મળ્યા. દુકાને માલ લેવા ગયા ત્યાંય એને સિન્સિયર.
પ્રશ્નકર્તા : ગમે તેની સાથે સિન્સિયર.
દાદાશ્રી : ગમે ત્યાં, એની વેર. સિન્સિયારિટી અમારો મુદ્રાલેખ અને અમારી મોરાલિટીમાં કોઈ ફેર નહીં, નો ડિફરન્સ.
પ્રશ્નકર્તા : ના, એટલે આ હીરાબાનો પ્રસંગ છે, એમાં સિન્સિયારિટી-મોરાલિટી, એટલે પ્રેક્ટિકલી શું કહી શકાય ? શબ્દ પ્રયોગ બરોબર છે.
