________________
[૭] પતિ-પત્ની બેઉના ડિવિઝન જુદા
૧૭૫
હું જાણું ને, મને સાધારણ સમાજમાં જ્યાં આગળ ગ્રેજ્યુએટ લોકોને પચાસ રૂપિયા પગાર મળતો હોય, તો મને સો રૂપિયા મળે એવું તો હું જાણું ને ! તે આમ સારી સ્થિતિ બધી. એ કંઈ બોલે નહીં કોઈ દહાડો અને એવું હું ખૂટવા દઉ નહીં ને ! પૈસા સંબંધી એ બોલે નહીં.
પતીય એવા કે ગાંઠ નથી કરી કદી હીરાબાને કહેતો'તો, ‘ગાંઠ કરો ને થોડી.” તો કહે, “ના, મારે નથી કરવી બા. મારે ગાંઠ ન જોઈએ. મને તમારા પર વિશ્વાસ છે.” શું કહે છે ? ભલા-ભોળા બિચારા, ભગવાન ઉપર વિશ્વાસ ને !
પ્રશ્નકર્તા: બાને પૂછયું, ‘તમે થોડી ગાંઠ રાખેલી કે નહીં ? તમે થોડી ઢગલીઓ રાખેલી ?' તો કહે, “મેં તો એક રજેય નથી રાખ્યા પૈસા.”
દાદાશ્રી : એ તો આપીએ જ છીએ ને અમે. એમને કહ્યું, “જ્યારે જોઈએ એટલા, જેટલા જોઈએ એટલો આપું.” પણ બોલતા નથી. પચાસ હજાર, લાખ.
હીરાબા : હોવે, લાખ આપ્યા ?
દાદાશ્રી : તમને કહ્યું'તું ને, ક્યારે ના પાડી'તી ? તમે કંઈ મૂકો અત્યારે બેગમાં ?
હીરાબા : મૂકતા તો બધુંય આવડે છે. દાદાશ્રી (હીરાબાને) : જ્યારે જોઈએ ત્યારે મને કહેવાનું. અથડામણમાં નહીં આવવા કર્યા કાયદા ડિપાર્ટમેન્ટના
દાદાશ્રી : મારે પિસ્તાળીસ વર્ષથી હીરાબા જોડે મતભેદ નથી પડ્યો. મેં એમને દુઃખ થવા નથી દીધું. મારી જાતે બધું દુઃખ વહોરેલું, ઊંધ્યો નથી દુઃખનો માર્યો.
પ્રશ્નકર્તા દુ:ખના માર્યા ? કયું દુઃખ ? દાદાશ્રી : ના, ના, એટલે જ્ઞાન થતા પહેલાય ઊંઘતો નહોતો.
