________________
જ્ઞાની પુરુષ (ભાગ-૨)
કોઈ જાતની. રોજ ભેગું થવાનું. મતભેદ જ નહીં ને, ભાંજગડ જ નહીં. ચાલીસ-પિસ્તાલીસ વર્ષથી મતભેદ પડ્યો હોય એવું મને ખબર નથી.
પ્રશ્નકર્તા : અચ્છા !
દાદાશ્રી : હવે પહેલા મતભેદ હતો, પણ છેલ્લા ચાલીસ વર્ષથી...
પ્રશ્નકર્તા : પહેલા શું મતભેદ હતો ?
દાદાશ્રી : પહેલા મતભેદ હતો કે આ તમે આમ વાપરો છો ને તમે વધારે પડતું આમ કરો છો ને તમને આ ફાવતું નથી ને તમે એટિકેટમાં (રીતભાતમાં) રહેતા નથી. સિનેમામાં જેવું રહે એવું રહેવું જોઈએ તમારે.
પ્રશ્નકર્તા : તમે સિનેમા જોવા જતા ?
દાદાશ્રી : સિનેમા જોઈને એટિકેટવાળું થઈ ગયેલું એટલે એમની એટિકેટ ખોળું. હવે એ ભલા માણસ, એમણે ક્યાં જોયેલું આવું બધું ? આ ભાંજગડ હતી તે બધી નીકળી ગઈ, જ્યારે સમજણ આવી ત્યારે. અણસમજણમાં બધા તોફાન કર્યા.
৩০
એમાં બધા મિત્રો સિનેમા જોતા થયા અને મને સિનેમા જોતા શિખવાડ્યો. અને પછી તો એટિકેટ ખોળવા માંડ્યો. સિનેમામાં આ બધી સ્ત્રીઓ એટિકેટવાળી અને આ ઘરમાં એટિકેટ નથી. ગયા અવતારમાં
આ સહી આવી કરેલી અને આ હું ફરી ગયો અહીંયા. એટલે એના થોડા મતભેદ થવા માંડ્યા, ભાંજગડ થવા માંડી. એમના તરફ ક્રુઅલ (કઠો૨) નજર રહેવા માંડી. પછી પાછલો હિસાબ સાંભર્યો કે બીજું શું ખોટું છે ? આ તો શેના આધારે, તમને આ ઘરમાં કંઈથી ભૂત પેઠું
આ ? પહેલા ભૂત હતું નહીં. આ તો વડોદરા આવ્યા પછી થયું. આ ભૂત પેસી ગયું. માટે ભૂત બહારનું પેઠું છે. આપણે ભૂત કાઢો આ. એટલે પાછું કાઢી નાખ્યું બધું.
ઘણી માતીને ફસાયા, પાર્ટનર સમજીને છૂટયા
પચ્ચીસમે વર્ષે ડખોડખલ વધારે હતી અને ધીમે ધીમે ડખોડખલ
