________________
જ્ઞાની પુરુષ (ભાગ-૨)
એટલે એ ઢેબરું મેં દૂધમાં ચોળી લીધું. બનતા સુધી ઢેબરું નથી ખાતો હું, પણ મેથીની ભાજીનું હતું એટલે ચોળી લીધું. એમણે હર્ષપૂર્વક બનાવ્યું હતું એટલે. બાકી મારે તો રોટલો ને દૂધ બે, અગર રોટલો-ઘી, અગર ખીચડી-કઢી. બસ, બીજું કંઈ નહીં. આપણે બીજો ખોરાક નહીં. એટલે પછી એ ઢેબરું ચોળી દીધું મેં ને ખાવા માંડ્યું. સહેજ વધારે પડતું ખારું હતું, એબોવ નૉર્મલ (પ્રમાણથી વધુ). એટલે અમને તરત એના ઉપાય-બુપાય બધું જડે, કોઈને જાણવા ના દઈએ કે શું બન્યું'તું એ ! હવે ખાવું'તું ખરું. આ દૂધ ને એ રહેવા દઈએ, ત્યારે એ સમજી જાય કે કંઈક ભૂલ થઈ આપણી. એટલે પછી મેં એમને શું કહ્યું કે ‘ભાઈ, એકલું ઢેબરું નહીં ચાલે મને. એટલે એક આટલો નાનો મોળો રોટલો કરી લાવો.' હવે તે રોટલો કેવો બનાવતા'તા ? આવડી પૂરી હોય ને એના જેવડો. તે એ મોળો આવે ને, અને આ બે મિક્ષ્ચર કરીને ચોળ્યું, તે આવી ગયું. તે એ ભાઈ મને કહે છે, ‘આમ કેમ કર્યું ?' મેં કહ્યું, ‘આ આવું થયું છે, એનો શો ઉપાય ?’ પછી મને કહે છે, ‘થઈ ગયું ?’ મેં કહ્યું, ‘હા, થઈ ગયું.'
૧૪૨
મને ઉપાય જડેય ખરો, હું ઘરમાં જાણવાય નહોતો દેતો, શું બને તે ! કારણ કે ઘરમાં બહુ કહે કહે કરો ને, કે ‘આજ કઢી ખારી છે', વળી કાલે ‘ચા મોળી છે' એમ બોલો, વળી પરમ દહાડે કહો કે ‘શાક બહુ તીખું થઈ ગયું છે', તો એ વધુ બોલનારાને ઘરના માણસોએ અંદર એક નામ આપેલું હોય છે, કે ‘મૂઓ કાળમુખો છે !’ કેવો છે ? કાળમુખો છે. બે-ચાર જાતના નામ આવા છે. એટલે આપણે આવા કાળમુખા થઈને શું કામ છે, ભાઈ ? એડજસ્ટેબલ, એવરીવ્હેર એડજસ્ટેબલ.
પ્રશ્નકર્તા : દાદા, એવો ભારે શબ્દ ન બોલે ‘કાળમુખા’નો, પણ એટલો તો બોલે, ‘બહુ ચીકણા છે, બહુ ચીકાશ છે એમને.’
દાદાશ્રી : આમ મોઢે ચીકણા કહે પણ અંદર પેલા બીજા શબ્દો
હોય છે, આ તમને કહી દઉં. મેં પૂછી લીધેલું ખાનગીમાં, ‘તમારો શો અભિપ્રાય છે ?” માટે કહું છું. ઉપર તો વિનયપૂર્વક હોય છે. કારણ કે
