Book Title: Siddhachakra Varsh 08 - Pakshik From 1939 to 1940
Author(s): Ashoksagarsuri
Publisher: Siddhachakra Masik Punarmudran Samiti
View full book text
________________
૬૩ : શ્રી સિદ્ધચક્ર] વર્ષ ૮ અંક-૩
[૨૬ નવેમ્બર ૧૯૩૯, વગેરેમાં હતા ત્યાં ભવિતવ્યતા એની મેળે પાકવાની પ્રરૂપણા અનંતી વખત સાંભળી છતાં આના ફલમાં (પાકતી) હતી, હવે પ્રયત્નથી પકવવાની છે, વાંધો શાથી આવ્યો ? કારણ એ કે ત્યાં સુધીનું સૂક્ષ્મમાં હતા તે વખતે બાદરપણું કેમ મળે એ જ્ઞાન એ માત્ર વિષયપ્રતિભાસજ્ઞાન હતું. વિચાર પણ નહોતો, ત્યાં તો રખડપટ્ટીથી જ ઠોઠ નિશાળીઆને વતરણાં ઘણાં ? ભવિતવ્યતા પાકવાની હતી. અહિં હવે જેઓ કહેવત છે કે ઠોઠ નિશાળીઆને વતરણાં ઇશ્વરને કર્તા માને છે ત્યાં પણ માન્યતા એ જ ઘણા? એ રીતે અત્યારે સામાન્ય રીતે માસ્તરો તથા કે ઈશ્વર તો અનાજ પકવે, પણ રોટલી રોટલા તો ચોપડીઓ વગેરે વધ્યાં પણ ભણતર કેટલું વધ્યું? માણસે જ ઘડવાના ? એ ઘડવા કાંઇ ઇશ્વર નહિ ભણવામાં ધાર્મિક ધ્યેય મળે જ નહિ, પહેલાંના આવે. એ રીતે ભવિતવ્યતાએ તમને મનુષ્યપણા
શિક્ષણમાં તો દૃષ્ટિ પણ ધાર્મિક હતી, પરિણતિ સુધી લાવીને મૂક્યા, હવે મોક્ષ મેળવવાનો ઉદ્યમ
વિશુદ્ધ હતી, હૃદય ભદ્રિક હતું આ બધું ક્યાં ચાલી તમારે કરવાનો છે.
ગયું ? “જીવા-જીવા પુર્ન' એ ગાથા ભણનારા સનિતનવરિત્રાળિ મોક્ષમા વધ્યા, પણ પચાસ વર્ષ પહેલાં હતા તેમ આજે એમ કહ્યું છે, પણ સાથ જ્ઞાનવર્ણનવારિત્ર- તેઓ સંવર કે નિર્જરા માટે તેમના ધરાવનાર થયા પવિત્રતા મોક્ષમઃ એમ નથી કહ્યું, શ્રી નહિ. તાત્પર્ય એટલું જ કે જ્ઞાન છે, પણ માત્ર જિનશાસનને જાણનારો તથા માનનારો તો સમજે વિષયપ્રતિભાસ છે, હેય, ઉપાદેયના વિભાગનો છે કે ભવિતવ્યતાનો પરિપાક આપણે પોતે કરવાનો વિવેક ખ્યાલમાં આવતો નથી, અને એ રીતે તો છે, એ થાય કે આપો આપ મોક્ષ માર્ગ અને મોક્ષ. કંઈક ઉન દશ પૂર્વ સુધી ભણે તો પણ અજ્ઞાન ગોશાળાના તથા શ્રી મહાવીર મહારાજાના મનમાં કહેવાય, નવતત્ત્વનું જ્ઞાન શબ્દાર્થમાં છે, પણ આ ફરક છે. આ ઉપરથી શ્રી જિનેશ્વરનું શાસન- પરિણમનમાં થતું નથી. ચોવીસે કલાક નિર્જરા માટે દર્શન દ્રવ્યથી શ્રવણે પડવું પણ કેટલું મુશ્કેલ છે! તલપાપડ થવું જોઈએ એ પરિણતિ ક્યાં છે? આજે તે વિચારો, કેટલા બધા લાંબા સમયે ભવિતવ્યતા જે જ્ઞાન મેળવવામાં આવે છે તે પરીક્ષા પાસ કરવા અનુકૂળ થાય અને ક્રમે સંક્ષિપંચેન્દ્રિય મનુષ્ય પૂરતું, પણ પરિણમ્યું કેટલું? જેને કેવલ શબ્દાર્થ થઈએ, પણ ત્યાં આ દર્શન કાને પડે તો કામ લાગે, જ ધારવા હોય, જેનું ધ્યેય કેવલ પરીક્ષા ઉપર જ ઈતરશાસ્ત્રો મગજમાં લીધાથી શું વળે ? હોય, આત્મકલ્યાણનું ધ્યેય જ ન હોય તે કંઈક આત્મકલ્યાણ બતાવનાર શાસ્ત્રપ્રરૂપક હોય તો ન્યૂન દશ પૂર્વ સુધી ભણે તો પણ તેનું જ્ઞાન માત્ર કલ્યાણનો રસ્તો સૂઝે, જ્યાં સુધી કલ્યાણપ્રદ એવી વિષયપ્રતિભાસ જ્ઞાન છે, આટલા માટે જ પ્રરૂપણા આપણા કાને અથડાય નહિ ત્યાં સુધી શ્રીહરિભદ્રસૂરીશ્વરજી મહારાજ કહે છે કે જ્ઞાનના કલ્યાણનો રસ્તો સૂઝેજ શી રીતે ? પૂર્વે આવી અહિં જે ત્રણ ભેદ કહેવામાં આવે છે તે સ્વરૂપની
