Book Title: Siddhachakra Varsh 08 - Pakshik From 1939 to 1940
Author(s): Ashoksagarsuri
Publisher: Siddhachakra Masik Punarmudran Samiti
View full book text
________________
૩૩૯ : શ્રી સિદ્ધચક્ર] વર્ષ ૮ અંક-૧૭-૧૮
[૫ જુલાઈ ૧૯૪૦, એવી જે ભેળસેળીયા પંથ તરીકેની માન્યતા કરવાની રહે નહિ. ધ્યાનમાં રાખવા જેવી છે તે તો શાસ્ત્ર અને પરંપરાથી ખોટી ઠરે હકીકત એ છે શાસનપ્રેમી વર્ગ તો તિથિને જ છે. પરંતુ તે ભેળસેળપંથી રામટોળીવાળા અંગે આરાધના માને છે, જ્યારે આ બીજ આદિના ક્ષયે બીજ આદિની આરાધના રામટોળીનો ભેળસેળીયો પંથ તિથિને અંગે તો પડવા આદિની તિથિએ માને છે એટલે આરાધના માનતો નથી. અર્થાત્ આરાધનાને વાંકા રહીને પડવા આદિનો ક્ષય માન્યો છે.
અંગે તિથિ માને છે. વળી એમ કેમ ન કહેવાય ?
શ્રીઉમાસ્વાતિવાચકજીના ક્ષયે પૂર્વી તિથિ:
વાર્તા (ગ્રહ) એ પ્રઘોષમાં પણ સમાધાન - શાસ્ત્રકારો વન તિથી મM વારે
પહેલાની પડવા આદિ અપર્વતિથિને જ બીજ એટલે આજ બીજ આદિ કે આઠમ
આદિ પર્વતિથિપણે લેવાનું મુખ્યપણે આદિમાંની કઈ તિથિ છે? એમ કહીને તથા
જણાવેલ છે, અને આરાધના તો તેને અંગે વીયા પંચમી આદિ કહીને પ્રથમ તિથિનો
કરવાની જણાવી છે. વળી શ્રીતત્ત્વતરંગિણી નિર્ણય કરવા જણાવે છે અને તે બીજ
આદિમાં પણ વ, તિથિરાધ્યત્વેન આદિના નિર્ણયને અંગે જ તે તે તિથિના તપ,
સંમતિ? ઈત્યાદિક કહીને સ્પષ્ટપણે પહેલાં ચૈત્યવંદન, સાધુવંદન અને પ્રતિક્રમણ આદિ
તિથિની વ્યવસ્થા કરીને જ આરાધનાની કરવાનું જણાવે છે ખરેખર સમજવાનું છે
વ્યવસ્થા કરવામાં આવી છે. અર્થાત્ શાસ્ત્ર કે શાસ્ત્રો પર્વને અંગે પર્વનાં અનુષ્ઠાનો
કે પરંપરાને અનુસરનારો કોઈ પણ મનુષ્ય કરવાનું ફરમાવે છે. કોઈ શાસ્ત્રકારે
તો આરાધનાની વ્યવસ્થા કરીને પછી અનુષ્ઠાનને અંગે પર્વતિથિપણું જણાવેલ છે તિથિની વ્યવસ્થા કરતો જ નથી. આમાં તો પર્વતિથિના ક્ષયને માનનારાઓનું
અમુક મહારાજે પડવો બીજ ભેગાં કરવાનું અનુષ્ઠાન કલ્પિત છે. તથા આઠમ ચૌદશ
કહેલ છે એવું જે રામટોળી જ બહાનું કાઢે આદિના નિર્ણય પછી તેમાં સાધુવંદન આદિ છે તે ખોટું છે, કારણ કે કોઈક રામટોળી ન કરવાથી પ્રાયશ્ચિત્ત થવાનું જણાવે છે. • જેવા જ પજુસણમાં ટીપ્પણામાં આવેલી એટલે તિથિના નિર્ણયને અંગે જ સાધુ આદિ ભાદરવા સુદબીજના ક્ષયને લીધે શ્રાવણ વદ વંદન વગેરે રૂપ આરાધના કરવાનું નક્કી ૧૨નો ક્ષય કરવા તૈયારી કરી હતી તેના કરે છે, અર્થાત્ શાસ્ત્ર અને પરંપરાથી ખંડન માટે જ તે કથન હતું. એટલે રામટોળી તિથિને અંગે આરાધનાનો નિયમ રખાયો એ હકીકત જાણતી છતાં માયામૃષાવાદ છે, એટલે બીજ પાંચમ આઠમ આદિ સેવીને જ એ બહાનું લે છે. રામટોળીની પર્વતિથિનો ક્ષય મનાય તો તેની આરાધના એ વિચિત્રતા છે કે જે વાત વક્તાએ ન માની
