Book Title: Siddhachakra Varsh 08 - Pakshik From 1939 to 1940
Author(s): Ashoksagarsuri
Publisher: Siddhachakra Masik Punarmudran Samiti
View full book text
________________
૩૩૮: શ્રી સિદ્ધચક્ર] વર્ષ ૮ અંક-૧૭-૧૮ [૫ જુલાઈ ૧૯૪૦,
મળે તો તે ગણવી પણ જો ન મળે તો પૂર્વકઆરાધનાની વ્યવસ્થા ન હોત તો ક્ષ પહેલાની અપર્વતિથિનો ઉદય જે ગણાતો પૂર્વી તિથિ: ર (ગ્રાહ્ય) અને હતો તે જ ઉદય પર્વતિથિનો ગણવો એમ અવવિદ્ધ નવરા એમ તિથિને અંગે જણાવ્યું છે અર્થાતુ જેઓ ૩ર્યામિ ના બોલત નહિં. પરંતુ સીધું આરાધનાને અંગે તિદી અને તાપમાપ ના પાઠોને પકડીને
જ કહી દેત કે પૂરાધ્ય ક્ષયે તિથિઃ ઉદયનો પોકાર કરે છે, તેઓ ક્ષયે અને મદ
વળી નાદુ પુત્ર તબિંદ્ધા એમ કહી પૂર્વની ના પાઠોને અપવાદસૂત્રની માફક
અપર્વતિથિના નામનો નિષેધ પણ કરતા બળવત્તરપણાને ધારણ કરનારા છે છતાં તેને
નહિ. વળી 1 તિથિર ધ્યત્વે સંમત ન માનવાથી ઓલવનારા જ છે, ક્ષયે પૂર્વી
એમ જણાવીને શ્રી તત્ત્વતરંગિણીકાર
આરાધનાને અંગરૂપ કરીને તિથિની મુખ્યતા તિથિ: એ વાક્યથી સીધો સંબંધ તિથિની
કરત નહિં. શ્રીતત્ત્વતરંગિણીકારતો વળી વ્યવસ્થા સાથે છે અને તેથી અપર્વરૂપ એવી
સ્પષ્ટ શબ્દમાં જણાવે છે કે પર્વતિથિના પહેલાની પડવા આદિની તિથિ છે, તે જો ક્ષયની વખતે પૂર્વની અપર્વતિથિ ઉદયવાળી કે ઉદયવાળી છે છતાં તે પડવા આદિ હોય છતાં તેનું તે દિવસે નામ લેવાનો પણ અપર્વતિથિને ઉદય રહિત હોવાથી ટીપ્પણામાં સંભવ નથી એટલે શ્રીસંઘની કોઈપણ ક્ષય પામેલી એવી જે બીજ આદિ છે તે રૂપે વ્યક્તિ તેનું નામ લેતો નથી અને પર્વતિથિનો કહેવાનું કહે છે અને મહા એ ગાથા તે ઉદય ન હોવાથી જો કે ટીપ્પણામાં તો ક્ષય ઉદયવાળી પડવા આદિ અપર્વતિથિને છે છતાં તે વારે તે પર્વતિથિને જ આખો ટીપ્પણામાં ક્ષય પામેલી બીજ આદિના નામે
શ્રીસંઘ બોલે છે. આ બધી હકીકત જાણનાર બોલવાનું કહે છે, એટલે જો ચંડાશુપંચાંગમાં
સમજનાર અને માનનાર મનુષ્ય તો ઉદયની જેમ બીજ આદિ પર્વતિથિનો ક્ષય થયો જ
બાંગ મેલનારને ઉચ્ચની પંક્તિમાં જ નહિ તેમ જ આરાધનાની વ્યવસ્થામાં પણ બીજ
આવવા દે. આદિ પર્વતિથિનો ક્ષય જ માનવાનો હોત પ્રશ્ન-૭૮ શ્રી તત્ત્વતરંગિણી આદિના લેખો અને તો ક્ષયે એમ કહીને અને ગદ ગદ્ય એમ
પરંપરાને આધારે બીજ આદિ પર્વતિથિનો કહીને તિથિને પલટાવવી પડતજ નહિં.
ક્ષય હોય ત્યારે તેનાથી પહેલાની પડવા
આદિ અપર્વતિથિનો ક્ષય કરવો એ જ ધ્યાનમાં રાખવું કે અહિં ક્ષયે એ વાક્યથી
વ્યાજબી ઠરે છે, તથા આરાધના માટે પણ અને ૬૦ એ વાક્યથી તિથિની વ્યવસ્થા
તે એકમ આદિના સૂર્યોદયથી પહેલાં જ બીજ કરવામાં આવી છે અને તેવી રીતિએ તિથિની
આદિ માનવાં પડે છે, તેમજ બીજ આદિ વ્યવસ્થા કરીને પછી જે તે તિથિને અંગે
માનીને જ પછી તેને લીધે તે બીજ આદિની આરાધનાની વ્યવસ્થા કરી છે, જે એમ
આરાધના કરાય છે એટલે નવી જાગેલી તિથિની વ્યવસ્થા કરીને પર્વતિથિને થાપવા રામટોળીની એકમબીજ આદિ ભેળાં માનવાં
