Book Title: Siddhachakra Varsh 08 - Pakshik From 1939 to 1940
Author(s): Ashoksagarsuri
Publisher: Siddhachakra Masik Punarmudran Samiti
View full book text
________________
૨૨૭ : શ્રી સિદ્ધચક્ર] વર્ષ ૮ અંક-૧૧
[૨૩ માર્ચ ૧૯૪૦, કુટુંબ માટે વેપારધંધો કરીએ, વિષયો ભોગવીએ રાજાનો પહેરેગીર આવ્યો અને બાવાજીને કહ્યું કે અને જાનવરની માફક જીંદગી પૂરી કરી ચાલતા “બાવાજી! ઈધર ક્યું ઠેર!' બાવાજી કહે કે યહીં થઈએ, પછી આપણા અને જાનવરમાં ફેર શો? સરાઈ છે. પહેરેગીરે કહ્યું. કે યહ સરાઈ ક્યાંથી આવ્યા ? અને ક્યાં જશો ? (મુસાફરખાનું) નહીં હૈ પરંતુ પાદશાહકા મહેલ
આત્માએ પ્રથમ અંધત્વ ટાળવું. આંખનો છે. પહેરેગીરે ઘણું કહ્યું પણ પેલા બાવાજી કહે છે સ્વભાવ છે કે આખા જગતને પોતે દેખે, માત્ર કે સરાયહી હૈ. પહેરેગીરે પાદશાહ પાસે જઈ પોતાને પોતે ન દેખે. આંખમાં લગીર રજ પડી હોય ફરીયાદ કરી કે એક સાંઈ મહેલમાંથી બહાર તો પોતે તે ન દેખે, પોતાની આંખમાં લાલાશ કે નીકળતા નથી. પાદશાહ જાતે આવ્યા, નમસ્કાર ફુલું પડ્યું હોય તો પણ પોતે ન દેખે, તેમ આ કર્યો અને હવે આ યોગી હઠમાં પેઠા છે માટે બીજે આત્મા અનાદિકાળથી પોતાના માટે અંધ છે જગત રસ્તે કામ લઈએ એમ ધારી બાવાજીને કહે છે માટે તો દેખતો છે. ધન કટુંબકબીલો ઘર હાટ શરીર કે હમેરા મહાન સદ્ભાગ્ય હોવે તબહી આપ જૈસે માટે વિચાર કરે. જગતની નિષ્ફળ વસ્તુની જંજાળ સજજન સંતકા સમાગમ ઔર દર્શન હોય છે. કરે, પણ હું કોણ? ક્યાંથી આવ્યો ? ક્યાં જઈશ? લેકિન આપકે ધ્યાન મેં ઈધર શાંતિ નહીં રહેગી, મહારૂં સ્વરૂપ કેવું ? ઈત્યાદિક વિચારણા ન કરે. ઓરતલોકો ઔર નોકરલોકોકા જાના આના હોગા, આપણે ઘેર ઘોડો ગાય બળદ હોય તે જીંદગી એમની આપકી શાંતિ મેં ભંગ હોગા, ઈસસે શાંતિકા સ્થાન એમ પૂરી કરે છે. તેઓ આપણા પોતાનો વિચાર ખોજ લો. બાવાજી કહે - ઈધર શાંતિ છે. જંગલમાં કરતા નથી, ક્યાંથી આવ્યો ? અને ક્યાં જઈશ? હો યા ઝૂપડા મેં હોવે, યા મહેલ મેં હો કીસીભી તે ન સમજીએ તો આપણે લગીર પણ જાનવરથી હો જગા પર લેકીન આપના આત્મામાં શાંતિ હોવે અધિક નથી. જીનેશ્વરભગવંતોએ અને ગણધર તો સર્વત્ર શાંતિહી છે. પાદશાહ કહે ધર્મશાળામાં મહારાજાએ એ જ ઢંઢેરો પીટ્યો હતો કે આ વસ્તુ બહોત શાંતિ રહેગી. વહાં સ્વાભાવિક શાંતિ પ્રથમ જાણો અને સમજો તે વસ્તુએ કે મારો સ્થિ મીલેગી. બાવાજીએ કહ્યું, ભીતર નહીં ઘુસે ઉર્ફે મે માયા ૩વવાએટલે આ મારો આત્મા અશાંતિ નહિં. છેવટે પાદશાહે કહ્યું, કે ફકીરકું ઈસ ભવાંતરથી આવી ઉત્પન્ન છે અને અહીંથી નીકળી રાજમહેલમાં ઠેરના એ વ્યાજબી નહિ હે. બાવાજી બીજે ઉત્પન્ન થવાનો છે. આ જન્મ એક કહે. યહ ધરમશાળા હી હે. એ મકાનમાં ચારસો મુસાફરખાનું છે. કોઈ એક બાવાજી ફરતા ફરતા વરસ કૌન ઠેરતા થા. પીછે દુસરે, ઉસ્કે બાદ દુસરે, પાદશાહના મહેલમાં ઉતરી ગયા.. એટલામાં ઈસ મુજબ, નયે નયે ઠેરતે થે ઔર જુને જુને ચલ
