Book Title: Dashvaikalika Sutram Part 01
Author(s): Ghasilal Maharaj
Publisher: A B Shwetambar Sthanakwasi Jain Shastroddhar Samiti
View full book text
________________
"""
११२
" श्रीदशवेकालिकसूत्रे
उरगाउम पात्र, याणं पटिसेट । सुमणो सुचारितो, समणत्ति पाई ॥ ११ ॥ मिया जब सीहाओ, दूरं घरंति सम्वहा । तहा जओ य पावाई, समणति पचई || १२ || इवि ।
छाया
उरगापमः पापयुतानां प्रतिषेधकः ।
सुमनाः शुभचारित्रः, श्रमण इति मोच्यते ॥ ११ ॥ मृगा यथैव सिंहाद्, दूरं चरन्ति सर्वथा ।
"
तथा यतथ पापानि, श्रमण इति प्रोच्यते ॥ १२ ॥” इति छाया । पूर्वे शब्दादिविपयप्रवृत्तः श्रामण्यं पालयितुं न शक्नोतीत्युक्तं, सम्पति 'द्रव्यक्रियां कुर्वाणोऽपि कलुपितचित्तत्वादभ्रमण एवे 'ति दर्शयितुमाह
यद्वा पूर्वगाथया भट्टयन्तेरण शब्दादिविपयविनिवृत्त एव श्रामण्यमर्हतीति सूचितम् शब्दादिविषय विनिवृत्ति रोगादिना कारणेनापि संभवतीत्यतस्तद्वयवच्छेदार्थ गाथान्वरमाह-' वत्यगंध - मित्यादि ।
ऊपर कह चुके हैं कि शब्दादि इन्द्रियविषयोंमें प्रवृत्त साधु श्रामण्य (चरित्र) का पालन नहीं कर सकता । अव द्रव्यक्रियाएँ करते हुए भी यदि साधुके चित्तमें कलुपता हो तो वह वास्तवमें त्यागी नहीं है, यह कहते हैं
_ अथवा पहली गाथामें एक विशेष प्रणालीसे यह प्रतिपादन किया है कि- शब्दादिविषयोंका त्यागी ही श्रामण्य ( साधुपना ) पाल सकता
किन्तु रोग आदि कारणोंसे भी शब्दादि विषयोंको नहीं भोग सकता तो क्या उस समय ह भी त्यागी कहला सकता है ? कभी नहीं कहला सकता, इसी विषयको कहते हैं-' वत्य-गंध' इत्यादि ।
ઉપર કહેવાઈ ગયું છે કે શબ્દ આદિ ઈન્દ્રિયવિષયમાં પ્રવૃત્ત એવે સાધુ શ્રામણ્ય ( ચારિત્ર.)નું પાલન કરી શકતા નથી. હવે દ્રવ્યક્રિયાઓ કરતાં પણ જો સાધુના ચિત્તમાં કલુષતા હેય તે તે વાસ્તવમાં ત્યાગી નથી, એ કહે છે~-~
અથવા પહેલી ગાથામાં એક વિશેષ પ્રણાલીથી એમ પ્રતિપાદન કર્યુ છે કેशाहि-विषयोनो त्यागी र श्रामश्य ' ( साधुता ) पाणी शडे छे, मितु शाहि કારણેાથી પણ શબ્દાદિ વિષયાને નથી ભેગવી શકતા તે શું તે સમયે એ પણુ त्यागी अवाध शठे छे ? नथी अडेवाती, यो विषय वे उसे छे:-वत्थ - त्याहि
