Book Title: Dashvaikalika Sutram Part 01
Author(s): Ghasilal Maharaj
Publisher: A B Shwetambar Sthanakwasi Jain Shastroddhar Samiti
View full book text
________________
श्रीदशवेकालिकम उपभोक्तुमभलपेदपि कस्य या विवेकिनो बान्ताशनेच्छा, भतिपूर्तिगन्त्रिपूयरुधिर माहेऽवगाहनाऽऽकाङ्क्षा, शार्दूलसदन निवासामिलामः कामाने सीसकटाहादो पतनस्पृदा, समन्ततो दन्दनमान भवनान्तरालपरिभ्रमण साहसम्, अजगरविपरमुपधानीकृत्य शयनेच्छा वा नायेत? | "खणमिशसुक्खा बहुकालदुक्खा" इत्यादि पर्यालोचयन् निर्वेदं मामोतीत्यर्थः ॥ १६ ॥
१
७
* *
मूलम् - जया निदिए भोए, जे दिवे जे य माणुसे ।
+
१२
it
10
तया चयइ संजोगं, सभितर बाहिरियं ॥ १७ ॥ छाया - यदा निर्विन्ते भोगान्, ये दिव्या ये च मानुषाः । तदा त्यजति संयोगं, साभ्यन्तर- चायम् ॥१७॥
३३८
सान्वयार्थ :- जग्रा=जय जे दिव्वे जो देवसंबंधी और जेय माणुसे= मनुष्यअशुचि है, अशुचि पदार्थोंसे उत्पन्न होते हैं, सड़ जाते हैं, गल जाते हैं, नष्ट होजाते हैं, नित्य नहीं रहते। कौन विवेकी ऐसे भोगोंको भोगनेकी अभिलाषा करेगा ?, किस विवेकशील व्यक्तिको वमन भक्षण करने की इच्छा होगी ?, अहा ! कौन चाहेगा कि - ' मैं अत्यन्त दुर्गन्धवाले पीप और afare प्रवाहमें अवगाहन (स्नान) करूँ ?, क्या कोई सिंहकी मांद (e) fart की इच्छा करता है ?, उकलते हुए शीशे की काही कौन बुद्धिमान कूदनेकी कामना करता है? कोई नहीं करता है । अथवा चारों ओरसे धधकते हुए घरमें घुसनेका कौन साहस कर सकता है ?, और अजगर सर्पको उपधान (उसीसा-सिरहाना बनाकर कौन शयन करना चाहेगा ? | ये विषय भोग क्षणमात्र सुख देनेवाले हैं और चहत काल तक दुःख देनेवाले हैं ।" ऐसा विचार कर मुनि जन निर्वेद (वैराग्य) को प्राप्त करते हैं ॥ १६ ॥
સડી જાય છે, ગળી જાય છે, નષ્ટ થઈ જાય છે, નિત્ય રહેતા નથી કા વિવેકી મનુષ્ય એવા ભેગા ભાગવવાની અભિલાષા કરશે ?, કઈ વિવેકશીલ વ્યક્તિને વમન કરેલાંનું ભક્ષણુ કરવાની ઇચ્છા થશે ?, અહા ! કાણુ ઇચ્છશે કેહું અત્યંત દુર્ગં ધવાળા પરૂ અને રૂધિરના પ્રવાહમાં અવગાહન (સ્નાન કરીશ શું કેઇ સિંહની ગુફામાં નિવાસ કરવાની ઇચ્છા કરે છે ? ઊકળતા સીસાની કડાઈમાં કર્યો. બુદ્ધિમાન મનુષ્ય કૂદી પડવાની કામના કરે?, ફઈ કરે નહિ. અથવા ચારે બાજુએથી અગ્નિથી પગી રહેલા ઘરમાં પેસવાનું સાહસ કાણુ કરી શકે, અને અજગર સર્પને ઉપધાન (એશીકું) બનાવીને સૂવાની કાણુ ઈચ્છા કરશે ?, એ વિષય-ભગ ક્ષણુમાત્ર સુખ દેવાવાળા છે અને ઘણા કાળ સુધી દુ:ખ देवावाला हे." मेव वियार ने निश्न निवेह (वैराग्य) ने आस रे छे. (१६)
