________________
-
प्रमेयचन्द्रिका टीका श०२५ उ,६ सू०११ उपसंपद्धानद्वारनिरूपणम् २०७ ____टीका-इतः परम् उपसंपत् हानद्वारं वदति तत्र उपसंपत्-उपसंपत्तिः प्राप्तिरित्यर्थः, 'जहन्नत्ति' हान-त्यागः, उपसंपच हानं चेति उपसंपद्धानं किं पुलाकस्वादिं त्यक्त्वा सकपायवादिकमुपसंपद्यते ? इत्यर्थः। तत्र 'पुलाए णं भते ! पुला. यत्तं जहमाणे किं जहइ कि उवसंपज्जा' पुलाकः खलु भदन्त ! पुलाकत्वधर्म जहन् कि जहति-परित्यजति किमुपपद्यते-प्राप्नोति पुलाकः पुलाकतां त्यजन् कीदृशं धर्म परित्यजति प्राप्नोति च कीदृशं धर्ममिति प्रश्नः भगवानाह'गोयमा' इत्यादि, 'गोयमा ! हे गौतम! 'पुलायत्तं जहइ' पुलाकत्वम्-पुलाके भावं पुलाको जहाति-स्वस्थानात् पततीति 'कसायकुपील वा असंजम वा उपसंपज्जइ' कषायकुशीलत्वं वा असंयमं वा उपसंपद्यते, पुलाकः पुलाकत्व
उपसंपद्धानद्वार का कथन। 'पुलाए ण भंते ! पुलायत्तं जहमाणे किं जहह' इत्यादि। टीकार्थ-यहां उपसंपद्धान में उपसंपत् और हान ऐसे ये दो पद हैं इनमें प्राप्ति का नाम उपसंपतू और त्याग का नाम हार है । पुलाक पुलाकत्व आदि का त्याग कर कषायकुशीलत्व आदि की प्राप्ति करता है। इसी बात को गौतमस्वामी ने प्रभुश्री से पूछा है-'पुलोए णं भंते ! पुलायत्तं जहमाणे किं जहई' हे भदन्त ! पुलाक पुलाकरूप अवस्था का परित्याग करके किसका परित्याग करता है ? और 'कि उयसंपज्जइ' किसकी प्राप्ति करता है ? उत्तर में प्रभुश्री कहते हैं-गोयमा ! पुलायत्तं जहइ, कसाय कुसीलतं वा असंजमं वा उपसंपन्जा' हे गौतम! पुलाफ पुलाकभाव का परित्याग करता है और कषायकुशीलता अथवा असंयम अवस्था की
હવે ઉપસંદ્ધાનદ્વારનું કથન કરવામાં આવે છે. 'पुलाए णं भंते । पुलायत्तं जहमाणे किं जहइ' त्याह
ટીકાર્થ—અહિયાં ઉપસં૫દ્ધાનમાં ઉપસંપર્ અને હાન એ બે પદે આવેલા છે. તેમાં પ્રાપ્તિનું નામ ઉપસંપતું અને ત્યાગનું નામ હાન છે. પુલાક-પુલાક પણ વિગેરેને ત્યાગ કરીને સકષાયપણું વિગેરેની પ્રાપ્તિ કરે छ. मेकर पात गीतभस्वाभाये ॥ नीय प्रमाणे पूछी छे. 'पुलाए णं भवे !, पुलायत्तं जहमाणे किं जहई भवन् gan४ सा४३५ अवस्थानी त्यास श न परित्याग ४२ छ ? भने 'कि उपसंपज्जइ' अनी प्रालि २ छ ? मा प्रश्न उत्तरमा प्रभुश्री ४९ छे ?-'गोयमा! पुलायत्तं जहइ कसायकुसीलत्तं वा असजम वा उपसपज्जई' 3 गीतम! पुना पुरा भावनी परिત્યાગ કરે છે. અને કષાય કુશીલપણાની અથવા અસંયમ અવસ્થાની પ્રાપ્તિ