Book Title: Agam 30 Mool 03 Uttaradhyayana Sutra Part 02 Sthanakvasi
Author(s): Ghasilal Maharaj
Publisher: A B Shwetambar Sthanakwasi Jain Shastroddhar Samiti
View full book text
________________
प्रियदर्शिनी टीका. अ० ११ गा०३१ स्वयम्भूरमणदृष्टान्तेन बदुश्रुतप्रशंसा ५६१ ऎन श्रुतेन आगमेन पूर्णाः, मुले आपत्वात्तृतीयाथै षष्ठी, तथा-त्रायिणः पट्कायजीवरक्षकाः सन्तो बहुश्रुताः कर्म-ज्ञानावरणीयादिकं क्षपयित्वा उत्तमां मोक्षरूपां गतिं गताः, उपलक्षणत्वात् गच्छन्ति-गमिष्यन्ति च । एकवचनेन प्रारभ्य बहुवचनेन समाप्तिकरणं सकलबहुश्रुतपरिग्रहणार्थ बोध्यम् ॥ ३१ ॥ हैं । कारण इसका यह है कि ये (विउलस्स सुयस्स पुण्णा-विपुलेन श्रुतेन पूर्णाः ) शास्त्रीय ज्ञान से परिपूर्ण होते हैं । (ताइणो-त्रायिणः) षट्काय जीवों के ये रक्षक होते हैं । ये बहुश्रुत अन्तमें (कम्मं खवेत्तु उत्तमं गई गया-कर्म क्षपयित्वा उत्तमां गतिं गताः ) ज्ञानावरणीयादिक कर्मों का विनाश कर सिद्धपदको पाते हैं और भी पावेंगे ।
भावार्थ-बहुश्रुत बडे ही गम्भीर होते हैं । कोई भी व्यक्ति चाहें वह परवादी भी क्यों न हो, इन पर किंचिन्मात्र भी आक्रमण नहीं कर सकता है । शास्त्रों के ये ज्ञाता होते हैं । षट्काय जीवों की सदा ये रक्षा करते रहते हैं । परीपहादिकों के प्राप्त होने पर भी ये अपने मोक्षमार्ग से जरा भी विचलित नहीं होते हैं । अन्त में ये कर्मों को विनष्ट कर मुक्तिके अधिपति बन जाते हैं । एकवचन से प्रारम्भ कर जो बहुवचन से समाप्ति सूत्रकारने किया है, उसका अभिप्राय है कि सकलश्रुत संयमी इसी तरह के होते हैं और वे सब ही मुक्ति के अधिपति बनते हैं ॥३१॥
विउलस्स सुयस्स पुण्णा-विपुलेन श्रुतेन पूर्णाः ते शास्त्रीय ज्ञानथी परिपू डाय छे. ताइणो-त्रायिणः तमो छ आयना वान! २६४ जाय छे मन्ते तमा कम्म खवेत्तु उतमं गई गया-कर्मक्षपयित्वा उत्तमां गतिं गताः ज्ञानावराय આદિ કર્મોને ક્ષય કરીને સિદ્ધિ પદ પામે છે. અને ભવિષ્યમાં પણ પામશે.
ભાવાર્થ–બહુશ્રત ઘણા જ ગંભીર હોય છે. તેમના પર કોઈ પણ વ્યકિત આક્રમણ કરી શક્તી નથી. પર મતવાદી પણ તેમના પર આક્રમણ કરી શકતા નથી. તેઓ શસ્ત્રોના જ્ઞાતા-જાણકાર હોય છે તેઓ સદા છ કાયના જીવનું રક્ષણ કરે છે. પરિષહ આદિ આવી પડે તે પણ તેઓ પિતાના કર્તવ્ય માર્ગથી જરા પણ ચલાયમાન થતા નથી. અન્ને કર્મોને ક્ષય કરીને તેને મોક્ષ પ્રાપ્ત કરે છે. એક વચનમાં પ્રારંભ કરીને સૂત્રકારે બહુ વચનમાં સમાપ્તિ કરી છે તેનું કારણ એ છે કે સકળ શ્રુતસંયમી એવા જ હોય છે, અને તે સૌ મોક્ષના અધિપતિ બને છે. જે ૩૧ છે उ०७१
ઉત્તરાધ્યયન સૂત્ર : ૨
