________________
प्रियदर्शिनी टीका अ० १४ नन्ददत्त-नन्दप्रियादिषड्जीवचरितम्
८७९ उक्तार्थमेव दृढ़ीकर्तुं पुनरप्याह
मूलम् गिद्धोवमे उ नच्चा णे, कामे संसारवड्डणे । उरगो सुवण्णपासेठेव, संकमाणो तणुं रे ॥४७॥ छाया-गृद्धोपमांस्तु ज्ञात्वा खलु, कामान् संसारवर्द्धनान् ।
उरगः सुपर्णपार्श्वे इव, शङ्कमानस्तनुचरेः ॥४७॥ टीका-'गिद्धोवमे ' इत्यादि ।
हे राजन् ! विषयलोलुपान् गृद्धोपमान-गृद्धसदृशात् आमिषहरणशीलान्, ज्ञात्वा, 'णम्' इति वाक्यालंकारे तु-पुनः कामान्-शब्दादिविषयांश्च संसारवर्द्धनान् भवद्धिकरान् ज्ञात्वा, सुपर्णपार्श्वे = गरुडसमीपे उरग इव=सर्प इव शङ्कमानो भयत्रस्तः सन् तनु-स्तोकं-मन्दं यतनयेति यावत् चरेः क्रियासु प्रवृत्तो भव । यथा-गरुडोपमा विषयास्त्वां न बाधेरन् तथा संयममार्गे विहरस्वेति भावः॥४७॥ वह रहित बनगया अतः सुखपूर्वक विचरणमें अब उसको कोई बाधा नहीं सता सकती है । इसी प्रकार हम भी पीडा हेतुक सर्व धन धान्यादिकका परित्याग करके एवं श्रामण्य स्वीकार करके अप्रतिबद्ध विहारी होकर सुखपूर्वर विचरेंगे ॥४६॥
फिर इसी बातको दृढ करनेके लिये रानी कहती हैं'गिद्धोवमे' इत्यादि।
अन्वयार्थ हे राजन् ! विषयलोलुप जनोंको (गिद्धोवमे-गृद्धोपमान) गृद्ध सदृश (नच्चा-ज्ञात्वा) जानकर तथा (कामे-कामान् ) शब्दादिक विषयोंको (संसारवडणे - संसारवर्द्धनान् ) भववृद्धिके करने वाले (नच्चा-ज्ञात्वा) जानकर आप (सुवण्णपासे उरगोन्व-सुपर्णपाचे उरगः બાધક શબ્દાદિક ભોગ હતા એનાથી મુક્ત બની જતાં સુખપૂર્વક વિચરણ કરવામાં તેને કઈ પણ બાધ આવતો નથી. આ પ્રમાણે આપણે પણ પીડાના હેતુ સમાન સર્વ ધનધાન્યાદિકને પરિત્યાગ કરીને તેમજ દીક્ષા અંગિકાર કરીને અપ્રતિબદ્ધ વિહારી થઈને સુખપૂર્વક વિચારીશું | ૪૬ !
१३ी ये पातन १८ ४२१॥ भाट २७ ४९ छ-" गिध्धोवमे"-त्या |
भन्याथ-3 ॥४-! विषय युपी बनाने गीद्धोवमे-गद्धोपमान् गीय सश नच्चा-ज्ञात्वा 19ी तथा कामे-कामान् श16 विषयाने संसारवणेसंसारवर्द्धनान् सद्धिना ४२११७नच्चा-ज्ञात्वा omeीने मा५ सुवण्णपासे
ઉત્તરાધ્યયન સૂત્ર : ૨
