________________
प्रियदर्शिनी टीका अ. १४ नन्ददत्त-नन्दप्रियादिषड्जीवचरितम् ८४७ एवं तयोर्ववनं निशम्य प्रतिबुद्धो भृगुः पुत्रौ प्रत्याह
मूलम्एगओ संवसित्ताणं, दुहओ सम्मत्तसंजुया। पच्छा जाया गमिस्सामो, भिक्खमाणा कुले कुले ॥ २६ ॥ छाया-एकतः समुष्य, द्वये सम्यक्त्वसंयुताः।
पश्चाद् जातौ ! गमिष्यामः, भिक्षमाणाः कुले कुले ॥२६॥ टीका-'एगओ' इत्यादि
हे जाती-हे पुत्रौ ! एकतः-एकस्मिन् स्थाने द्वये= आवां च युवां च सम्यतवसंयुताः सम्यक्त्वेन उपलक्षणत्वात् देशविरत्या च संयुताः = संयुक्तोः सन्तः समुष्य सहैव उपित्वा गृहस्थाश्रमं संसेव्येत्यर्थ, पश्चात् वृद्धावस्थायां प्रव्रज्य कुले कुले-गृहे गृहे-ज्ञाताज्ञातेषु कुलेषु इत्यर्थः भिक्षमाणाः = विशुद्धां भिक्षामाददानाः गमिष्यामः ग्रामनगरादिषु बिचरिष्यामः ॥ २६ ॥ आचरणसे इनको वीताते हैं । यहां रात्रिके ग्रहणसे ही दिनोंका ग्रहण हो जाता है ॥२५॥
इस प्रकार पुत्रोंके वचनसे प्रतिबुद्ध हुए भृगुपुरोहितने पुत्रोंसे क्या कहा ? वह कहा जाता है—'एगओ' इत्यादि । __ अन्वयार्थ- (जाया-जातो) हे पुत्रो (एगओ-एकतः ) पहिले एक स्थानमें (दुहओ-द्वये) हम तुम दोनों (सम्मत्तसंजुया संवसित्ताणसम्यक्त्वसंयुताः समुष्य ) सम्यक्त्व सहित रह करके अर्थात्-गृहस्था. श्रमका पालन करके (पच्छा-पश्चात् ) फिर वृद्धावस्थामें दीक्षा लेकर (कुले कुले भिक्खमाणा गमिस्सामो-कुले कुले भिक्षमाणाः गमिष्यामः) ज्ञात अज्ञात कुलोंमें विशुद्ध भिक्षा ग्रहण करते हुए ग्राम नगरादिकोंमें જ તેને વિતાવે છે. અહીં રાત્રીની સાથે દિવસનું મિલન એ કારણે કરાયેલ છે કે, દિવસ પછી રાત એ કમ હેવાથી એનું ગ્રહણ કરાયેલ છે. જે ૨૫ છે
આ પ્રમાણે પુત્રોના વચનેથી પ્રતિબદ્ધ થએલા ભૃગુપુરોહિતે પુત્રને શું युत वामां मावे छ—“ एगओ"-त्या!
मन्वयार्थ-जाया-जातौ र पुत्र ! दुहओ-द्वये पहेस हुं मने तमे। एगओ-एकतः मे४ स्थानमा सम्मत्तसंजुया संवसित्ताणं-सम्यक्त्वसंयुता समुष्य सभ्य३१ सहित २डीने अर्थात्-शरथाश्रमनु पान ४रीने पच्छा-पश्चातू पछी वृद्धावस्थामा दीक्षL ने कुले कुले भिक्खमाणा गमिस्सामि-कुले कुले भिक्षमाणाः गमिष्यामः ज्ञात अज्ञात युगमा विशुद्ध मिक्षा ग्रहण ४२त ४२त आम ना
ઉત્તરાધ્યયન સૂત્ર : ૨
