________________
कल्प
श्रीकल्प
मूत्र ॥१३०॥
मञ्जरी
डीका
घण्टापताकापरिमण्डिताग्रशिखरां मध्यस्थितसपादपीठसिंहासनाम् एका महती पुरुषसहस्रवाहिनी चन्द्रप्रभा शिविकां विकरोति, विकृत्य यत्रैच श्रमणो भगवान् महावीरः, तत्रव उपागच्छति, उपागम्य श्रमणं भगवन्तं महावीर त्रिकृत्वा आदक्षिण-प्रदक्षिणं करोति, कृत्वा वन्दते नमस्यति वन्दित्वा नमस्यित्वा परिहितबहुमूल्याभरणक्षौमकवस्त्रं भगवन्तं तीर्थकरं शिविकायां निषादयति ।
ततः खलु शक्रेशानौ द्वावपीन्द्रौ द्वयोः पार्थयोर्मणिरत्नखचितदण्डैश्चामरैः भगवन्तं बीजयतः।
ततः खलु तां शिविकां पूर्व पुलकितरोमकूपाः हर्षवंशविसर्पद्धदया मनुष्या उद्वहन्ति, पश्चात् सुरेन्द्रौ रत्नों और मणियों की किरणों से चित्रविचित्र थी । उसका ऊपरी शिखर नाना रंगों के घंटाओं और पताकाओंसे मंडित था । उसके मध्य में पादपीठ सहित सिंहासन रक्खा था। एक हजार पुरुषों से वहन करने (उठाई जाने) योग्य थी।
इस पालकी की विकुर्वणा करके जहाँ श्रमण भगवान महावीर थे, वहीं (शक्र) आये । आकर तीन बार आदक्षिण-पदक्षिणपूर्वक श्रमण भगवान महावीर को वन्दना की, नमस्कार कीया। वन्दना-नमस्कार करके, बहूमूल्य आभरण और क्षौम वस्त्र धारण किये हुए भगवान् तीर्थकर को शिविका में बिठलाये।
तब सौधर्म और ईशान-दोनों इन्द्र दोनों बगलों में (खड़े होकर) मणियों और स्त्रों से जड़े हुए दंड वाले चामर भगवान् पर बीजने लगे।
___ उस शिविका को पहलेतो पुलकित रोमकूप वाले और हर्ष से विकसित हृदय वाले मनुष्यों ने શિખર વિવિધ રંગના ઘંટ અને પતાકાઓ વડે શણગારવામાં આવ્યું હતું. તેની મધ્યમાં પાઇપીઠ સહિતનું એક સિંહાસન મૂકવામાં આવ્યું હતું. આ પાલખીને ઉપાડવા માટે એક હજાર પુરુષોની જરૂર પડે તેવી ભારે વજનદાર હતી.
આ પાલખીને તૈયાર કરીને, જ્યાં શ્રમણ ભગવાન મહાવીર બીરાજતા હતા. ત્યાં શબ્દ પધાર્યા, અને આદક્ષિણ-પ્રદક્ષિણ પૂર્વક શ્રમણ ભગવાન મહાવીરને ત્રણવાર વંદના-નમસ્કાર કરી ઘણુ મૂલ્યવાન અને અ૮૫ વજનવાળા આભરણે અને વઓથી સજજ થયેલા તિથકર ભગવાનને તેમાં બેસાડયાં.
સૌધર્મ અને ઈશાન દેવલોકના સૌધર્મેન્દ્ર અને ઈશાનેન્દ્ર દેએ પડખે ઉભા રહી મણિ અને રત્નથી જડાએલ દંડવાલા ચામર ભગવાન ઉપર વી ઝવા લાગ્યા.
આ પાલખીને સૌ પ્રથમ રોમરોમ જેનાં પ્રકુટિલત થયાં છે, જેનું હિયું હર્ષથી વિકસિત થયું છે. તેવા
भगवतः शिबिकावर्णनम्।
०७६॥
॥१३०॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
