________________
श्रीकल्प
कल्प
मञ्जरी
॥२०४॥
टीका
कृत्वा हिंसकप्रकृति धातुकस्वभावं विमुच्यम्परित्यज्य शान्तस्वभावः संजातः। ततः खलु सःचण्डकौशिकः सर्पः, त्रिंशतंत्रिंशत्संख्यानि भक्तानि अनशनेन छेदयित्वा शुभेन-प्रशस्तेन ध्यानेन कालमासे कालं कृत्वा उत्कर्षतः अष्टादशसागरोपमस्थितिके सहस्रारामिधे-सहस्रारनामके अष्टमे देवलोके उत्कृष्टस्थितिका अष्टादशसागरोपमस्थितिकः एकावतारएकमविको देवो जातः । स च देवायुस्समाप्त्यनन्तरं ततश्युत्वा महाविदेहे सेत्स्यति=सिद्धो भविष्यति ॥९०८६॥
मूलम् -एवं णं समणे भगवं महावीरे चंडकोसियसप्पोवरि उवयारं किच्चा ताओ अडवीओ पडिणिक्खमइ, पडिणिक्खमित्ता उत्तरवायालाभिहे गामे समागच्छइ । तत्थ एगो णागसेणो नाम गाहावई परिवसइ, तस्स एगो एव पुत्तो आसी, सो विदेसगओ बारसबरिसाओ अकालवुट्टी विव अकम्हा गिहे समागओ । अओ सो णागसेणो पुत्तागमणमहोच्छवम्मि विविहअसणपाणखाइमसाइमाइं उवक्खडावेइ, उवक्खडावित्ता मित्तणाइ णियग-सयण-संबंधि परियणे भजावेइ। तेणं कालेणं तेणं समएणं भगवं पक बोववासपारणगे भिक्खायरियाए तम्स गिह अणुप्पनिटे । तेण नागसेणेण उकिटेणं भत्तिबहुमाणेणं भगवं खीरं पडिलाभिए। तए णं तस्स नागसेणस्स तेणं दवसुद्धणं दायगसुद्धणं पडिग्गाहगसुद्धेणं तिविहेणं तिकरणसुद्धगं भगमि पडिलाभिए समाणे गिहंसि य इमाई पंच दिवाई पाउन्भूयाई, तं जहा-सुहारा वुढा १, दसद्धवण्णे कुसुमे गिवाइए २, चेलुक्खेवे कए ३, आहयाओ दुंदुहीओ ४, अंतराऽवि य णं आगासंसि अहो दाणंर ति घुढे ५ य ॥मू०८७॥ अपने हिंसक स्वभाव को त्याग कर शांत स्वभाव धारण कर लिया। तत्पश्चात वह तीस भक्त अनशन से छेद कर, प्रशस्त ध्यान के साथ, कालमास में काल करके, अठारह सागरोपम की उत्कृष्ट स्थिति वाले सहस्रार नामक आठवें देवलोक में अठारह सागरोपम की स्थिति वाला, एक ही भव करके मोक्ष में जाने वाला देव हुआ। देवायु की समाप्ति के पश्चात्, वहाँ से च्युत होकर वह महाविदेह में सिद्ध होगा ।।मु०८६।।
ભગવાનના બે ધ વચનેએ, તેના પર જાદુઈ અસર કરી. તેના પૂર્વભવેનું સ્મરણ કરાવ્યું. નરક આદિ ભની પ્રાપ્તિને ૨થ એગ્ય ખ્યાલ કરાવ્યું. ભીષણ દુઃખની આગ હી કરવી. ક્રોધને છેડવા વારંવાર ઉપદેશ દેવા માંડશે. આવું અપૂર્વ જ્ઞાન અને દલને ઠંડક વળે તેવા વાતરાણી વચને સાંભળવાથી, તેનું મન શાંતરસે પરિણમવા લાગ્યું. અને તે રસમાં ઠરા, નિરાહારપણે રહી, ધ્યાનમગ્ન થયો. આત્મ ચિંતનમાં આયુષ્ય પુરું કરી, તે આઠમા દેવ કે
ઉત્કૃષ્ટ સ્થિતિએ, દેવપણે ઉત્પન્ન થયું. ત્યાંથી આવી એક ભવકરી, તે સિદ્ધગતિને પામશે. અહીંથી અવીને મહાક વિદેહ ક્ષેત્રમાં જન્મ લેશે. ત્યારે ભવજ ફક્ત છેલ્લો હશે! અને તે ભવમાં, સાધુપણું અંગિકાર કરી પૂર્ણ પુરુષાર્થ
વડે, આત્મ સ્વભાવ પ્રગટ કરી, શુદ્ધ દ્રવ્યને પ્રાપ્ત કરશે. અને આયુષ્ય પુરું કરી, સિદ્ધ દશાને મેળવશે. (સૂ૦૮૬)
ना. वाचालग्रामे
नागसेनगृहे और भगवतो
भिक्षाग्रहणम्। सू०८६॥
॥२०४॥
કરે
Jain Education S
tational
PrivatesPersonarda
n
S
w
w.jainelibrary.org
