________________
कल्प
मञ्जरी
टीका
मिसायमान एवमवादीत् मयि विद्यमानेऽन्यः कोऽयं पाषण्डः समाश्रितवितण्डः, य आत्मानं सर्वशं सर्वदर्शिनं कथयति, न लजते सः ? दृश्यतेऽयंकोऽपि धूर्तः कपटजालिकऐन्द्रजालिकः। अनेन सर्वज्ञत्वस्याडम्बरं
दर्शयित्वा इन्द्रजालपयोगेण देवा अपि वञ्चिताः, यत् इमे देवा यज्ञपाटं साङ्गोपाङ्गवेदज्ञ मां च परिहाय श्रोकल्प
तत्र गच्छन्ति । एतेषां बुद्धि विपर्यासेा जातः, येन इमे तीर्थजलं त्यक्त्वा गोष्पदजलमभिलषन्तो १३५२॥ वायसा इव, जलं त्यक्त्वा स्थलमभिलपन्तो मण्डूकाइच, चन्दनं त्यक्त्वा दुर्गधमभिलपत्यो मक्षिका
इव, सहकारं त्यक्त्वा वळूरमभिलपन्त उष्ट्रा इव, सूर्यप्रकाशं त्यक्त्वाऽन्धकारमभिलषन्त उलूका इव,
यज्ञपाटं त्यक्त्वा धूर्त्तमुपगच्छन्ति । सत्यम् , यादृशो देवास्तादृशा एव तस्य सेवकाः। नो खल्विमे देवाः, हे देवाभासा एव । भ्रमराः सहकारमञ्जया गुनन्ति वायसा निम्बत। अस्तु, तथाऽप्यहं तस्य सर्वज्ञत्वगर्व
क्रुद्ध हुए, लाल हो उठे और मिसमिसाते हुए इस प्रकार बोले-'मेरे मौजूद रहते, दुसरा कौन है यह पाखण्ड ओर वितण्डागदी, जो अपने आप को सर्वज्ञ और सर्वदर्शी कहता है ? प्रतीत होता है, यह कोई धूर्तकपटजाल रचनेवाला इन्द्रजालिया है। इसने सर्वज्ञता का आडम्बर दिखाकर, इन्द्रजाल का प्रयोग करके, देवों को भी ठग लिया है। इसी से ये देव यज्ञपाडे को और सांगोपांग वेदों के वेत्ता मुझको छोड कर वहाँ जा रहे हैं। इनका सिर फिर गया है, इसी से ये तीर्थ के जलको त्याग कर गोष्पद के जलकी अभिलाषा करनेवाले कौओं की तरह, जल को त्याग कर थल की कामना करनेवाले मेंढकों की तरह, चंदन को त्याग कर मल की इच्छा करनेवाली मक्खियों की तरह, आम को त्याग कर बवल की अभिलाषा करनेवाले ऊंटों की तरह, और मूर्य के आलोक को त्याग कर अंधकार की अभिलाषा करनेवाले उल्लुओं को तरह, यज्ञ की भूमि को त्याग कर धूर्स के पास जा रहा हैं! લાગ્યાં! શ્વાસ રૂંધાવા લાગ્યો ! તેમાંથી પ્રથમ ગૌતમ ગોત્રી ઈન્દ્રભૂતિ નામનો બ્રાહ્મણ ક્રોધાયમાન થઈ લાલપીળે બની ગશે. અને તે કોધાવેશથી ધમપછાડા કરતે બોલવા લાગ્યું કે—“મારી હયાતિમાં એ તે બીજે કણ છે કે જે પિતાને સવજ્ઞ અને સર્વદર્શ માની રહ્યો છે ? એમ લાગે છે કે જરૂર કંઈ પાખંડી અને વિતંડાવાદી તેમજ ધૂત અને કપટજાળી ઇન્દ્રજાળ રચી રહ્યો હોય! તે તે સર્વસને આડંબર કરી, ઇન્દ્રજળને પ્રયોગ કરી. સર્વ દેવ-દેવી એને પણ
ઠી રહ્યો છે! એ થી રે યજ્ઞના વાડાને તેમજ સાંગોપાંગ દેને જાણવાવાળા મને પણ ત્યજીને આગળ ચાલ્યા STER જાય છે. દેવોનાં માથા ફરી ગયાં છે કે તીર્થજળને છેડી ખાડાના પાણીની ઈચ્છા કરી રહ્યા છે ! આ દેવ થુંક
यज्ञपाटकस्थ
ब्राह्मण । वर्णनम् । ॥०१०५॥
॥३५२॥
Jain Education
a
nal