________________
૨૪૨
કલામૃત ભાગ-૫
મારી નાખે છે ! શું કરે છે પ્રભુ તું આ ? કઈ ચીજને મેં મારી માન્યા વિના રાખી છે ? એકને મારી માન્યા વિના રાખી છે. હું આનંદ અને જ્ઞાન સ્વરૂપ છું, બસ ! બીજું કોઈ મારામાં છે જ નહિ. એને પોતાની) માન્યા વિના રાખી છે. બરાબર છે ? ભાઈ ! આહા...હા...!
ટોપી પહેરે તોપણ, સરખી કેતર ન પહેરે, આમ કરી આડી પહેરે. એક કોર વધારે અને એક કોર ઊંચી ! છે ને ? બધું જોયું છે ને ! નાચ્યા નથી પણ બધા નાચનારને જોયા છે. આ ટોપી વચમાં પહેરે તો (ચહેરો સરખો ન લાગે), આમ આડી પહેરે તો ચહેરો આની કોર જાય ! મારી નાખ્યા જગતને ! આહા..હા...! અત્યારે તો વળી આ દાંતીયા ચાલ્યા છે. પેલી ટોપી હતી તો વાળ ખુલ્લા હોય તો ટોપી દાબી રાખે, હવે ખુલ્લા (વાળ) ફર... ફર... ફર. ફર. ઊડે એટલે જરી દાંતીયો રાખવો પડે ! ગાંડા તે કાંઈ..! એ બધી ક્રિયા મારાથી થાય છે એમ માનનારો, લોકમાં કોઈ વાત બાકી રાખી નથી કે, આ ચીજ મેં મારી નથી કરી. આહા...હા...!
બાયડીયુમાં કેટલીક એવી હોય કે, અમારો હાથ હળવો છે. હળવો હાથ છે તે શું થાય ? અમારા હાથે રોટલા થાય, શેરો થાય, વડી થાય, પાપડ થાય (ઈ) બહુ સારા થાય ! આહા.હા...! ધૂળમાંય નથી, સાંભળને ! હાથ જ તારો નથી પછી શેના આ બધા અભિમાનમાં ચાલ્યા ગયા છે ? બાપા ! આ મિથ્યા) અભિપ્રાયના પ્રવાહમાં તારા આત્માને દોરી દીધો, ભાઈ ! આહા...હા...! તારો નાથ અંદર આખો જ્ઞાતાદ્રષ્ટાપણે રહી ગયો. આહા..હા...!
હું તો – આત્માનો સ્વભાવ તો સર્વજ્ઞ સ્વભાવ છે. જેમ આ બાજુ સર્વની કોઈ ક્રિયા કર્યા વિનાનો મિથ્યાદૃષ્ટિ (જીવ) બાકી નથી રહ્યોઆહા...હા..! એમ આ આત્માનો સર્વજ્ઞ સ્વભાવ છે. પ્રભુ ! અંદર સર્વજ્ઞ સ્વભાવ છે). બધા ભવગાન સર્વજ્ઞ સ્વભાવી છે તો કોઈને જાણ્યા વિના રહે એવો એ નથી. આહા..હા..! મિથ્યાત્વભાવે કોઈને કર્યા વિના મૂક્યું નથી, જ્ઞાનભાવે કોઈને જાણ્યા વિના મૂક્યું નથી. આ..હા...હા...! આકરું કામ !
એક માણસ પૈસા લઈને હીરા-માણેક લેવા આવ્યો. પછી આમ જોતા જોતા હીરા, માણેક કાઢ્યા પછી એમાં પેલાની નજર ન રહી ત્યાં એક હીરો હાથમાં લઈ, મણ લઈને આવ્યો હતો એટલે જોડે પાટ હશે ત્યાં મીણમાં એ હીરો ચોડી દીધો. પેલો કહે કે, એક હીરો અહીંથી ગયો. કોણ લઈ ગયું ? તપાસ કરો ! પેલાના ગુંજામાં પણ ન મળે ને ક્યાંય ન મળે. પણ જોડે પેલી લાકડાની પાટ હતી ને ? ત્યાં મીણ કરીને ચોડી દીધો. ફરીને આવીને હું લઈ લઈશ, એમ. પાટ સમજાય છે ? પાટ હોય ને ? પોલીસ બોલાવ્યા. મોટો હીરો હતો). જુઓ, ભાઈ ! જુઓને મારા ગુંજામાં ક્યાંય નથી. વળી ફરીને બે-ચાર મહિને આવ્યો, દસેક હજાર રૂપિયા લઈને આવ્યો) અને પેલો હીરો હતો મોટી કીંમતનો, (આવીને કહ્યું) સાહેબ ! તે દિ તમારું ગયું હતું પણ આજે તો આ દસ હજાર રૂપિયા લઈને એક હીરો આપો. ઈ દે છે ત્યાં પેલો ચોડ્યો હતો ઈ લઈ લીધો. અરે! આવી હુશિયારી !
