Book Title: Kalashamrut Part 5
Author(s): Kanjiswami
Publisher: Digambar Jain Swadhyay Mandir Trust

View full book text
Previous | Next

Page 566
________________ કળશ-૧૮૫ પપ૩ હું ચોખા, દાળ વીણતી નથી એમ બતાવવા. નહિતર વીણે છે તો કાંકરા. કાંકરા વણે છે, કાઢી નાખે છે. એમ આત્મામાં પુણ્ય અને પાપના ભાવ કાંકરા છે. સમજાણું કાંઈ ? આહા..હા..! આત્માનો અનુભવ કરવો એનો અર્થ એ કે, પુણ્ય-પાપના ભાવ દૃષ્ટિમાંથી, આશ્રયમાંથી છોડવા. આહા...હા..! બહુ આકરું કામ, બાપા ! પ્રભુ ! તારી બલિહારી છે, ભાઈ ! આહા..હા...! મુમુક્ષુ :– દયા પાળવી તો જીવની શોભા છે. ઉત્તર :- દયા કોની ? પોતાની. પરની દયા કોણ પાળી શકે છે ? તેને સ્ત્રીનો પ્રેમ નથી ? પતિને પત્નીનો પ્રેમ છે કે નહિ ? તો પત્ની મરી જાય છે તો કેમ રોકતો નથી ? પરને રાખી શકે તો રાખે). ડૉક્ટર હોય તોપણ મરી જાય છે. બરાબર છે ને ? ભાઈ ! પચીસ વર્ષની ઉંમર હો, પત્ની બાવીસ વર્ષની હોય (અને) મરી જાય તો રાખે છે ? રાખી શકે છે ? શું રાખે ? તેની સ્થિતિ હોય તો રહે, નહિતર કોણ રાખી શકે? સ્ત્રીને રાખી શકતો નથી તો પરની દયા પાળી શકે છે ? આહા..હા..! કેમ પત્ની વહાલામાં વહાલી છે), જેને લોકો અર્ધાગના કહે છે, અર્ધાગના ! અર્ધ અંગ ! મારું અંગ અને એનું અંગ બે થઈને એક અંગ છે. ધૂળેય નથી. અધગના કયાંથી લાવ્યો ? એ ભિન્ન છે, તું ભિન્ન છો. એનો પ્રેમ છે (તોપણ રાખી શકતો નથી). મોટા મોટા ડોક્ટર હોય તો કાંઈ રાખી શકતા નથી. આંસુ પાડે છે. આહાહા...! અને પત્ની છેલ્લે કહે કે, તમારી ઉંમર નાની છે, હું જાઉં છું અને તમારી પ્રકૃતિ જરી એવી છે તો બીજી કરજો, નહિતર તમારી સેવા કોણ કરશે ? તમે તો ક્યાં લગ્ન કર્યા છે ? જેણે લગ્ન કર્યા હોય એને આવું ચાલે છે. પચીસ-ત્રીસ વર્ષની નાની ઉંમર હોય ને ? અને સ્ત્રી મરી જાતી હોય, ડૉક્ટર હોય, વકીલ હોય... આ તો અમારા ઘરની વાત છે, હોં ! અમારા ઘરમાં થયું છે. અમારા દુકાનના ભાગીદાર હતા. એની ઉંમર તો મોટી હતી. પ૩ વર્ષની ઉંમર હતી) અને પત્ની મરી ગઈ તો પત્ની કહેતી ગઈ, તમારી પ્રકૃતિ જરી એવી છે તો તમે લગ્ન કરી લેજો. બાળક નહોતું. પ૩ વર્ષની ઉંમર હતી ? ૫૩ સમજે ? પચાસ અને ત્રણ. અમારા ભાગીદાર હતા. એ કહી ગઈ પણ પછી ત્રેપન વર્ષે મળે કોણ ? ત્રેપન વર્ષે કોણ પૈસા આપે ? આ તો જાડી બુદ્ધિ હતી, વાણિયા હતા તોપણ કોળી જેવી બુદ્ધિ (હતી). અમારી દુકાનના ભાગીદાર હતા. ઓગણસાઠથી અડસઠ – નવ વર્ષ દુકાનમાં રહ્યા. ઓગણસાઠની સાલથી અડસઠ વર્ષ – નવ વર્ષ (રહ્યા). પાંચ વર્ષ તો મેં દુકાન ચલાવી. સત્તર વર્ષની ઉંમરથી બાવીસ વર્ષ સુધી). એ અમારા ભાગીદાર હતા. એની પત્ની મરી ગઈ તો એમ કહેતી ગઈ કે, તમે કરો. પછી પૈસા દેવા માટે વલખા નાખ્યા. કોણ દે એને ? તમને કોણ સાચવશે ? તમારી પ્રકૃતિ બરાબર નથી. કોઈ પત્ની હોય તો તમને સાચવશે. કોણ સાચવે ? ધૂળ સાચવે ! આહાહા...! મૂર્નાઈના ઘર છે બધા ! મમતા... મમતા.. મમતા.

Loading...

Page Navigation
1 ... 564 565 566 567 568 569 570 571 572 573 574 575 576 577 578 579 580 581 582 583 584 585 586 587 588 589 590 591 592 593 594 595 596 597 598 599 600 601 602 603 604 605 606 607 608 609