________________
प्रभव्याकरण उपनिहितक है । शंका आदि दोपों के परिवार से शुद्ध आहार का ग्रहण करना इसका नाम शुद्धपणा है। हम शुद्धपणा से जो संपन होते हैं वे शुद्वैषणिक है। अर्थात शंका आदि दोपों से रहित शुद्ध आहार को ग्रहण करने का जिनका अभिग्रह होता है वे शुद्वैषणिक हैं। सख्याप्रधानवाली दत्तियों से जो गोचरी के लिये जाते है अर्थाद दाता के हाथ से देते समय साधु के पात्र में मक्तपान आदि का जो एक बार अविच्छिन्नरूप से गिरना उसे दत्ति करते हैं, इस प्रकार की पांच आदिदत्तियों के लेने का अभिग्रह जिन्हें होता है वेसग्यादत्तिक हैं। जिन साधुओ को ऐसा नियम होता है कि हम उसी आशर को लेगे जो हमारे दृष्टि गोचर होगा। इस प्रकार के नियमवाले साधु दृष्टिलामिक कहे जाते हैं। तथा अदृष्टलाभिक वे माधुजन है जो पाकगृह के भीतर से निकले हुए ऐसे भोजन को फि जो दृष्टि में तो आया नहीं है केवल कान से ही उसका नाम सुन लिया है उसे लेनेका नियम धारण करते हैं। अथवा-'पूर्व में अनुपलब्ध दाता से ही म भिक्षा लूगा' इस प्रकार का जो नियमविशेप रखते है वे अदृष्टलाभिक मुनि हैं। 'हेसाधो! मै आप के लिये क्या द् अर्थात् आपके लिये किस वस्तु की इस समय चाहना है ' इस प्रकार दाता के द्वारा प्रश्नविषयीकृत वस्तु દિવ કહેવાય છે શુષણ એટલે શકા આદિ દે રહિત શુદ્ધ આહાર ગ્રહણ કરે તે આ શુષણયુક્ત મુનિજનેને સુ વા કહે છે એટલે કે શતા આદિ દેથી રહિત શુદ્ધ આહાર ગ્રહણ કરવાને જેમને અભિગ્રહ છે તેઓ શુષણિક છે, સખ્યા પ્રધાનવાળી દક્તિથી જે ગોચરીને માટે જાય છે એટલે કે દાતાના હાથથી આપતી વખતે સાધુના પાત્રમા ભક્ત પાન આદિનુ ધારાવળી તૂટ્યા વિના એક વખતમાં જેટલું પ્રવાહી રેડાય તેને દત્તિ કહે છે આ પ્રકારની પાચ, છ આદિ દનિય લેવાનો જેમને અભિગ્રહ હોય છે તેમને સાત્તિશ કહે છે જે સાધુઓને એ નિયમ હોય છે કે જે આહાર અમારી નજરે પડશે તે જ આહાર અમે લઈ, એવા નિયમ 4साधुमाने दृष्ठिलाभिक उछ तथा अष्ठिलाभिक मुनिना तभन કહે છે કે જેઓ રસોડામાંથી બહાર કાઢવામાં આવેલ એવુ ભોજન સ્વીકારે છે કે જે નજરે પડયુ હતુ નથી પણ તેનું નામ જ કણે પડ્યું હોય છે અથવા “અગાઉ જેની પાસેથી દાન ગ્રહણ ન કર્યું હોય એવા દાતા પાસેથી જ દાન ગ્રહેણું કરીશ” એવા મુનિને કદામિ કહે છે “ હે મુનિરાજ હુ આપને માટે શુ આપુ “ એટલે કે ” આપ અત્યારે શી વસ્તુ લેવા માગે છે ... આ
