________________
।
सुदशिनीटीफा अ०७ सू० ४ अध्ययनोपसहार
६४७ 'प्रसस्त प्रशस्त-सर्वप्राणिहितकरत्वान्मगुलमयम्, पढम मपरदार' प्रयमसवरद्वार 'समत्त 'समासम्, 'तिमि' इति ब्रीमि-अस्यायःपूर्वमुक्तः ।। १० ११॥
॥ इति गथम सवरलार समाप्तम् ॥ ॥ इति श्री विश्वविख्यात-जगद्गलभ - प्रसिद्ववाचकपञ्चदशभापाकलितललितकलापालापक-प्रविशुद्धगद्यपद्यनेकग्रन्थनिर्मापक- वादिमानमर्दकश्रीशाहू छत्रपतिकोल्हापुरराजप्रदत्त 'जनशासाचार्य' पदभूपितकोल्हापुरराजगुरु-पालब्रह्मचारि जैनाचार्य जैनधर्मदिनाकरपूज्यश्री
घासीलालपतिविरचिता श्री प्रश्नव्याकरणमूत्रसुदर्शन्या ग्याया व्याख्याया सपरात्माके द्वीतीये-भागेऽहिसानामक
प्रयम सरद्वार समाप्तम् ॥ १ ॥ यह प्रथम सवर द्वार समाप्त हुआ! (त्ति बेमि) हे जव। जैसा में ने भगवान महावीर के मुग्व से इसे सुना है वैसा ही यह मैंने तुम से कहा है-अपग कल्पना से इसमें कुछ भी नहीं कहा है ॥
भावार्थ-प्रथम सवरद्वार का उपसहार करते हुए सत्रकार कहते है कि हम सवरद्वार को प्रत्येक मुनिजन के लिये अच्छी तरह उपयोग पूर्वक पानभावनाओं सहित पावज्जीव पालन करना चाहिये । इसके पालन करने में यदि कोई परीपह और उपसर्ग आवे तो उन्हे धैर्यपूर्वक सहलेना चाहिये, क्योंकि यह मवर द्वार नवीन कर्मो के आस्रव को रोकता है। इसके पालन करने से अशुभ अव्यवसाय उत्पन्न नहीं होने पाते हैं। पापों का स्रोत इसके प्रभाव से वध हो जाता है। यह प्रा२नु २॥ प्रथम स१२६२ से पूर्ण थयु “त्तिवेमि" । मे ભગવાન મહાવીરના મુખેથી સાભળ્યું છે એવું જ તે મે તમને કહ્યું છે– મારી કલ્પનાથી તેમાં મે કઈ પણ કહ્યું નથી
ભાવાર્થ–પ્રથમ સવદ્વારને પસંહાર કરતા સૂત્રકાર કહે છે કે આ એ વરદ્વારનું પ્રત્યેક મુનિએ સારી રીતે ઉપયોગ પૂર્વક પાચ ભાવનાઓ સહિત જીવનપર્ય ત પાલન કરવું જોઈએ તેનું પાલન કરતા જે કોઈ પરીષહ તથા ઉપસર્ગ નડે તે પૈયેથી તેને સહન કરી લેવા જોઈએ, કારણ કે આ સવરદ્વાર નવીન કમેને આશ્રવ થતો રેકે છે તેનું પાલન કરવાથી અશુભ અધ્યવસાય ઉત્પન્ન થવા પામતું નથી તેને પ્રભાવથી પાપોના પ્રવાહથી બંધ થઈ જાય છે
