________________
गादा
सुदर्शिनी टीका अ०५ सू। २ अयल्पीयनिरूपणम् पुनरप्याल्पनीयानि प्रदर्शयति-'जपि य ' इत्यादि ।
मूलम्-जपि च ओदाणकुम्मासगंजतप्पण-मथु-भजियपलल-सूपसकुलि वेढिम वरिसोलग-चुण्णकोसग-पिड सिहरिणीवग-मोयक- खीर-दहि-सप्पि नवणीय-तिल्ल-गुड -खडमच्छंडिय--मधु-खजा-वजण--विहिमाय पणोय उवस्सए परघरे रपणे वा न कप्पइ तपि सनिहीकाउ सुविहियाण, ज पिय उद्दिवविय रइयग पज्जवजायपकिण्णपा. अपने मूलगुणों की रक्षा करना चाहता है तो ग्राम जादि स्थानों में पड़ी हुई, भूली हुई, रती हुई, किसी भी वस्तु को चाहे वह थोडी हो, त हो, कीमती हो या कीमती न भी हो, उठाने का विचार तक भी नहीं करे । इसी तरह वर धातु की किसी भी वस्तु को यहण करने की भी इच्छा न करे। दासीदास आदि रूप किसी भी प्रकार का वह परिग्रह रखने का विचार तक भी न करे । न वह औपध भैषज्य और आहार आदि के निमित्त फल पुष्पादिको को अपने उपयोग मे लावे ! समस्त प्रकार के सचित्तपदार्थो, का उसको तीनकरण तीनयोगो से परित्याग कर देना चाहिये । क्यो कि ऐसे पदार्थ ज्ञानियों ने जीवों की उत्पत्ति के योनि भृत कहे हैं । मयूरपिच्छ आदि का भी उसे रखने का प्रमु का आदेश नहीं है । लोहे वस्त्र आदि के पात्र को भी उसको रखना साधुचर्या मे कल्पित नहीं है । सू-२ ॥ શાની રક્ષા કરવા માગતો હોય તે ગ્રામ આદિ સ્થાનમાં પડેવી, ભૂલથી રહી ગયેલી, મૂકેલી કાઈ પણ વસ્તુને-ભલે તે નાની હોય કે મોટી હોય, કીમતી હોય કે કીમતી પણ ન હય, ઉપાડી લેવાનો વિચાર પણ કરવો જોઈએ નહીં એ જ પ્રમાણે તેણે ધાતુની કઈ પણ વસ્તુને ગ્રહણ કરવાની પણ ઈચ્છા કરવી જોઈએ નહી દાસદાસી આદિ કોઈ પણ પ્રકારને પરિગ્રહ રાખવાને તેણે વિચાર પણ કરવો જોઇએ નહી તેણે ઓષધ, દૈવલ્ય અને આહાર આદિને નિમિત્ત ફળ, પુષ્પ આદિને પિતાના ઉપયોગમાં લેવા જોઈએ નહી સમસ્ત પ્રકારના સચિત્ત પદાર્થોને તેણે ત્રણે યોગથી પત્યિાગ કરવો જોઈએ કારણ કે એવા ૫ ને જ્ઞાનીઓએ છરોની ઉત્પત્તિનો સ્વાનરૂપ--નીરૂપ બતાવ્યા છે મયુપિટ આદિ રાખવાને પણ પ્રભુનો આદેશનથી લેતુ-વસ્ત્ર આદિના પાત્ર રાખવા તે પણ સાધુને તપતુ નથી કે સૂ ૨
