________________
सुर्शिनी टीका ग० ३ १० ११ अध्ययनोपसहार मध्ययनमुपसहरति-' एवमिण ' इत्यादि ।
मूलम्-एवमिण संवरस्सदारं सम्म चरियं होइ सुपणिहियं, इमेहि पचहि वि कारणेहि मणवयणकायपरिरक्खिएहि निच्चं आमरणतच एसो जोगो नेयम्वो धिइमया मइमया अणासवो अकलुसो अच्छिद्दो अपरिरसावी असंकिलिट्टो सुद्धो सव्वजिणमणुण्णाओ। एव तइयं सवरदार फालिय पालिय सोहिय तीरिय किष्ट्रिय सम्म आराहिय आणाए अणुपालिय भवइ। एव नायमुणिणा भगवया पण्णवियं परूवियं पसिद्धं सिद्धि भावना है । अपने से जो दीक्षा पर्याय में ज्येष्ठ है, उन साधुओं में विनय धर्म का पालन करना तथा स्वय मयम के पालन करने में और पारणा में मृदु स्वभाव रखना, इत्यादि विनय सबंधी जितनी भी क्रियाए ह उन्हें मोक्षमार्ग के सापनों मे यथायोग्यरूप से पालन करते रहना उनके प्रति अविनयरूपता का भाव चित्त में नहीं आने देना यर विनय भावना है। तात्पर्य यह है कि ज्ञानादि मोक्षमार्ग और उसके सावनों के प्रति योग्यरीति से बदमान रखना यह विनयधर्म है। इस धर्म से भावित हुआ अतरात्मा अविनय रूप मावद्य कर्म के करने कराने, और उमकी अनुमोदना जन्य पापक्रिया से विरक्त हो जाता है और इस भावना का पालक बन जाता है । सू० १०॥
પર્યાયમાં જે પિતાના કરતા મોટા હોય તેમના પ્રત્યે વિનયધર્મનુ પાલન કરવું, તથા નિજ મયમનું પાલન કરવામાં તથા પારણામાં મૃદુ સ્વભાવ રાખ, ઈત્યાદિ વિનય સબધી જેટલી ક્રિયાઓ છે તેમનું મેલમાર્ગના સાધનેમા એગ્ય રીતે પાલન કરતા રહેવું, તેમના પ્રત્યે અવિનય ભાવને ચિત્તમાં પ્રવેરાવા ન દે તે વિનય ભાષના ગણાય છે તેનું તાત્પર્ય એ છે કે નાનાદિ મોક્ષમાર્ગ અને તેના સાધને પ્રત્યે એગ્ય રીતે બહુમાન રાખવું તે વિનય ધર્મ છે આ ધર્મથી ભાવિત થયેલ આત્મા અવિનયરૂપ સાવધ કર્મ કરતા, કરાવતા અને તેની અનુમોદનાથી પરિણમતી પાપ ક્રિયાથી બચી જાય છે, અને આ ભાવનાને पास मनी नय छ, ॥ ९ १० ॥
