________________
८३०
ম্যাঙ্ক अयोपमहरन्नाह-एवमिण ' इत्यादि ।
मूलम्-एवमिण सवरस्स दार सम्मं सचरिय होइ सुप्पणिहिय इमेहि पंचहि वि कारणेहि मणक्यणकायपरिरक्खिएहि णिचं आसरणंत एसो जोगो णेयव्यो घिदमया मइमया अणासवो अमल्लसो अच्छिदो अपरिस्साई असकिलिछो सुद्धो सवजिणमणुण्णाओ । एव चउत्थ सबरदार फासिय पालियं सोहिय तीरिय किट्टिय सम्म आराहिय आणाए अणुपालियं भवड । एव नायमुणिणा भगवया पण्णवियं परूविय पसिद्धं सिद्धवरसासणमिण आघविय सुदेसियं पसत्थ चउत्थं संवरटार समत्त त्तिवेमि ॥सू०११॥
॥इय पण्हावागरणाणं चउत्थ सवरदार समत्त ॥ टीका-एव ' एवम्=पूतोक्तप्रकारेण ' इण ' इदम् ' सवरस्स' सवरस्य-चतुर्थस्य ब्रह्मचर्यनामकस्य सवरस्य 'दार' द्वार 'सम्म' सम्मक 'सचरिय' कामोद्दीपक रसयुक्त हो । साधु तो अन्त प्रान्त भोजी होता है अतः उसको दर्पकारक भोजन का परित्याग करते हुए दिन में अनेक बार भी भोजन नही करना चाहिये और न उसे नित्यपिंड भोजी ही होना चाहिये । अधिक भोजन सयमाचार में प्रमाद और प्रणीत रसवाला भोजन मानसिक अस्थिरताका कारण बनता है इसलिये उसे नित्य इस प्रणीताहार विरतिरूप समितिके योगसे अवश्य भावित रहनाचाहिये।।१०।।
अब सूत्रकार इस विषय का उपसहार करते हुए कहते हैं--'एव હોય સાધુ તે અન્નપ્રાન્ત ભોળ હોય છે તેથી તેણે દકારક ભોજનને પરિત્યાગ કરે જે એ દિવસમાં અનેક વાર ભોજન લેવું જોઈએ નહી અને તેણે નિત્ય પિડ ભોજી પણ થવું જોઈએ નહી અધિક ભોજન સમાચારમાં પ્રમાદ અને પ્રણને રસવાળું ભોજન માનસિક અસ્થિરતાનું કારણ બને છે તેથી તેણે હમેશા આ પ્રણતાહાર વિરતિરૂપ સમિતિના ચોગથી અવશ્ય ભાવિત રહેવું જોઈએ સૂ ૧૦
-