________________
७३ ३
शिनी टोका भ०३ सू४ को मुनिरवसादानादिद्यतमाराधयति प्रवचनमभावकरवेन तत्सादृश्याच्च । एव च वैयावृत्यस्य- आचार्यादि स्थानभेदेन दशविधत्वकथनमविरुद्धम् ।
यतु - ' चेइयट्ठे ' इत्यस्य व्याख्यानम् - ' -" चैत्यानि = जिनप्रतिमा, एतासां योsर्थः योजन यस्य स तथा वत्र " इति टोकान्तरे लभ्यते तद्भ्रान्तिमूलपस्, वैयावृत्यस्य जिन प्रतिमा प्रति विधानाभावात् । जिनपतिमाया अपि वैयावृत्य स्वीकारे व्याग्य्याप्रज्ञप्त्याद्यागमेषु वैया वृत्त्यस्य दशविधत्वमरूपण विरुभ्यतेलग्रहणेन वैयावृत्यस्यैकादशसख्याऽति प्रसङ्गात् ।
अन्तर्भाव आचार्य में कर दिया जाता है। जिस प्रकार आचार्य प्रवचन के प्रभावक होते है उसी प्रकार से ये दोनो भी होते हैं, अतः उनके जैसे इन्हें प्रभावक होने से परस्पर में इनसे सहगता आ जाती है यही बात प्रकट करने के लिये सूत्रकार ने इन दोनों का पाठ आचार्य के पास रखा है । इस तरह से विचार करने से वैयावृत्य के स्थान दस ही प्रकार के सिद्ध होते हैं, इसलिये इनके भेद से वैयावृत्य में दशविधत्वकथन विरुद्ध नहीं है ऐसा जानना चाहिये ।
तथा - जो "चेइयट्ठे " इस पदका व्याख्यान - " चैत्याना अर्थः प्रयोजनम् यस्य सः चत्यार्थः " चैत्य जिन प्रतिमा है प्रयोजन जिसको ऐसा साधु " ऐसा कहते है- उनका यह व्याख्यान भ्रान्ति मूलक है। कारण जिन प्रतिमा के प्रति वैयावृत्य करने का विधान नही है । यदि यह विधान माना जावे तो फिर व्याख्याप्रज्ञप्ति आदि आगमो में जो वैयावृत्य के ये पूर्वोक्त दश भेद माने गये हैं उनमें विरोध आता है, क्यों ક્ષપક અને પ્રવર્તક છે. તેમના સમાવેશ આચામા ડેરી દેવાય જેમ આચાર્ય પ્રવચનના પ્રભાવક હાય છે તેમ તેઓ મને પણ હાય છે, તથા તેમના જેવા તે પ્રભાવ- હાવાથી પરસ્પરમા તે મામતની સમાનતા આવી જાય છે એ જ વાત પ્રગટ કરવાને માટે સૂત્રકારે તે તેના પાઠ આચાય સાથે કર્યો છે. આ રીતે વિચાર કરતા વૈયાવૃત્યના દસ પ્રકારના જ સ્થાન સિદ્ધ થાય છે, તેથી તેમના ભેદને કરણે વૈયાવૃત્યમા ઢગ વિધતાનું કથન વિરૂદ્ધ પડતુ નથી એમ સમજવુ જોઇએ
16 तथा- ' चेइयट्टे " मा हनु व्याभ्यान " चैत्याना अर्थ प्रयोजनम् यस्य स चत्यार्थ " चैत्य दिन प्रतिभा छे तेनु प्रयोजन ने मेवासाधु” એવુ જે કહે છે તેમનુ તે કધન ભ્રાન્તિમૂલક છે કારણ કે જિન પ્રતિમાનુ વૈયાવૃત્ય કરવાનુ વિધાન નથી જો આ વિધાન માની લેવામા આવે તે વ્યાખ્યાપ્રજ્ઞપ્તિ આદિ આગમામા તૈયાનૃત્યના જે પૂર્વોક્ત દસ લેખતાવ્યા છે
