________________
७२४
प्रश्रयाक
स्तेनः प्राच्यते, 'बहतेणे' र स्तेन: पापचौर:-यया-करित व्याख्यावार साधुमवलोक्य कश्चित् एउति---'गार यानपाचम्पनि र्य श्रुतः स भवानेर' इति पृष्टः स बूते-'मुनयस्तादृशा मरन्त्यर यहा मौनमास्ते, इत्येव यः परस्य ख्याति स्वात्मनि स्थापयति स वास्तेना, 'स्पतेणे य' पम्तेनश्रएतदिष येऽपि पूर्वयोजना कर्तव्या। तथा 'आयारे चर' आगारे साधुममावायर्यादि राज सुने जाते हैं वे आपरी है क्या? इस प्रकार सुनकर वह अपने मान के निमित्त ऐमा कहे कि साधु तो तपाची ही रोते हैं, अथवा सुनकर चुप रहे, इस प्रकार से वर्तन करने पाला या मुनि तपश्चोर(तप का चोर ) कहा जाता है। (तप का घोर) तपश्चौर-मुनिस व्रत की आराधना करनेवाला नहीं होता है। इसी तरह (पातेणे) व्याख्यान करते हुए किमी मुनिराज को देखकर कोई उमसे इस प्रकार पूछे कि जो व्याख्यानवाचस्पति मुनिराज सुने जाते हैं वे आप ही है क्या ? इस प्रकार सुनकर वर मुनिराज उसके समाधान निमित्त यह कह दे कि महानुभाष मुनिजन तो व्यारयानवाचस्पति ही रोते है, अथवा कुछ न कह कर चुप रहे इस प्रकार का व्यवहार करनेसे वह मुनि वचन का चोर वचस्तेन माना जाता है. क्यों कि उसने पर की ख्यातिको अपनेमें स्थापित किया है, इस तरह से पदाकि ख्यातिको अपने में स्थापित करने वाला साधु वाक् चौर कहा जाता है। इसी तरह (रूवतेणे) रूपस्तेन की भी व्याख्या जान लेनी चाहिये. अर्थात्-विशिष्ट रूप છે તે શુ આપ જ છે?” આ પ્રકારનો પ્રશ્ન સાભળીને તે પિતાના માનને માટે એવું કહે કે “સાધુ તે તપસ્વી હોય જ છે અથવા તે વાત સાભળીને મૌન રહે, એ પ્રકારનું વર્તન કરનાર સુનિને તપચાર કહે છે તપચાર મુનિ આ વતની આરાધના કરી શકતું નથી એ જ રીત "वइतेणे" व्याज्यान उरत अ भुनिशनधन भने 20 प्रभारी પૂછે કે વ્યાખ્યાન વાચસ્પતિ જે મુનિરાજ ગણાય છે તે શુ આપ જ છે આ પ્રમાણે સાભળતા તેના સમાધાનને માટે એમ કહે છે કે “હે મહાવું_ ભાવ' મુનિજન તે વ્યાખ્યાન વાચસ્પતિ જ હોય છે અથવા તેને કઈ પણ જવાબ ન આપતા ચૂપ રહે, એવા પ્રકારના મુનિને વચસ્તન-વચનાર કહેવાય છે, કારણ કે તેણે બીજાની ખ્યાતિનું પિતાનામાં આરોપણ કર્યું છેઆ રીતે પારકાની ખ્યાતિનું પિતાનામાં આરોપણ કરનાર સાધુને વચનચર उपाय छ, से प्रभारी "रूवतेणे" ३५स्तेन-३५योरनी च्या ५९ सम જવી એટલે કે વિશિષ્ટ રૂપયુક્ત કઈ સાધુની ખ્યાતિ સાભળીને કે
