________________
सुदर्शिनी टीका अ० १ सू०५ अहिंसाप्राप्तमहापुरुषनिरूपणम्
५९३
आहार लेने का अभिग्रह धारण कर उसकी गवेपणा करते है वे अन्तवरक हैं । प्रान्तचरक वे मुनिराज हैं जो पुराने वल, चणक एव कुलत्थी आदि अन्न को लेने का अभिग्रह बद्ध होकर गोचरी करते हैं । तथा जो रूक्ष भोजन ही में लूँगा, इस प्रकार की प्रतिक्षा धारण करते हैं । जो ऊंचे नीचे कुलों मे सामान्य रूप से भिक्षा ग्रहण करने के स्वभाववाले होते हैं वे समुदानचरक हैं अन्नलायक - अन्नसे, अर्थात् अभित्र विशेष के कारण वासी अन्न खाने से ग्लान अर्थात् कृशदुरठे जो है वे अन्नलायक हैं । भिक्षा विशुद्धि के सिवाय जो मौन व्रत को धारण कर आहार के लिये जाते हैं वे मौनचरक साधु हैं । तथा जिनका ऐमा कल्प होता है कि जो आहार हमें ससृष्ट-भरे हुए हाथ और भाजन - पात्र से दिया जावेगा वही मै लुगा वे ससृष्ट कल्पिक हैं । तथा - तज्जातमसृष्ट कल्पिक वे मुनिजन हैं जो इसप्रकार का नियम लेते हैं कि जिस प्रकार का द्रव्य देने योग्य है वह उसी प्रकार के द्रव्य से ससृष्ट हस्त भाजन से दिया जावेगा तो ही लेगे । जो इस प्रकार का नियम धारण करते है कि दाता ने जिस आहार को अपने आप अपने पास खाने के लिये रखा होगा वही हम लेगे । इस प्रकार के अभिग्रह वाले
પ્રાન્તવર મુનિંગજ તેમને કહે છે કે જેએ જૂના વાલ, ચણા, કળથી આદિ અન્ન લેવાના અભિગ્રહ કરીને ગોચરી કરે છે તથા જે એવી પ્રતિજ્ઞા ધાણ કરે છે કે હું ૩૯ (લૂખું ) ભાજન જ લઈશ તેમને દૂર કહે છે જે એક સરખી રીતે ઉંચા તથા નીચા કુળમા ભિક્ષા મહેણુ કરવાના સ્વભાવવાળા छे तेथे समुदानचरक हे अन्नग्लायक-यास मलिग्रहने अरणे वासी भन्न ખાવાથી ગ્લાન એટલે કે કૃશ-દુબળા પડી ગયેલા હોય તેમને અન્નગ્લાયક કહે છે ભિક્ષા વિશુદ્ધિના સિવાય, જે સાબુ મૌનવ્રત ધારણ કરીને આહારને માટે જાય છે તેમને મોન કરે છે તથા જેમને! એવા નિશ્ચય-ધારણા होय छे" माहार अमने ससृष्ट-लरेला हाथ तथा भाजन पात्रमाथी વહેરાવાશે તેજ અમે લઈશું ” એવા મુનિએને સદૃપિ કહે છે તથા જે મુનિજને એવા પ્રકારના નિયમ કરે છે કે વહેારાવવાનુ જે દ્રવ્ય હાય તે એજ પ્રકારના દ્રવ્યથી ભરેલ પાત્રમાથી વહેારાવવામા આવશે તે જ લઈશ, ते भुनिनाने तज्जातससृष्टकल्पिक रहे छे ? भुनिन्नो सेवा नियम धारण કરે છે કે દાતાએ પેાતે જ પેાતાને ખાવા માટે જે આહાર પેાતાની પાસે शय्यो होय ते सोन या अझरना अलिगड धारी भुनिया उपनि
प्र० ७५
