________________ પૂર્વ કે પશ્ચિમ 11 vvvvvvvvvvv શું કહે છે વિરૂપા?” શેઠાણી ક્ષણભર આ શબ્દો સાચા માની શક્યાં નહિ ! વર્ષોની અભિલાષાઓ અને દિવસ સુધી હાડમાંસને ખોરાક ખવરાવી ગર્ભને ઊછેરનાર, લગ્નજીવનની અમુલખા દોલત સમા પ્રથમ સંતાનને કઈ માતા છોડી શકી છે! સંતાનને માટે પ્રસુતિની નરકપીડાને સ્વર્ગનું સુખ માનનારી કઈ માતા આટલી સહેલાઈથી આવો એક તરફી સોદો પાર કરી શકે ! બા, હું બકતી નથી. તમે મને સખીપદ આપ્યું છે. એ સખીપદ ઊજળું કરી બતાવવાનો નિરધાર છે. જે હું જ હું બોલતી હોઉં તે તેત્રીસ કરોડ દેવતાની મને આપ્યું છે " મારે સંસાર ઉજળો કરવા તારા સંસારને શા માટે ખારપાટ બનાવે છે ! " “બીજી વાત હું નથી જાણતી. સખીધર્મ અદા કરવાની અમુલખ પળ જીવનમાં બીજીવાર નથી આવતી ! સંતાનની માતા થવાની પળ ફરીવાર આવશે. હું ઘરડી નથી થઈ.” પણ પેલો માતંગ તને કાઢી નહીં મૂકે?” ભગવાનનું નામ લો, બા ! આપણુ વાતમાં પુસ્થ શું સમજે ! એ વહાણવટું ખેડે રાજસેવા કરી જાણે ! સંસારના વ્યવહાર તો સદા સ્ત્રીએ શોભાવ્યા છે.” વિરૂપાની જીભ પર ત્યાગની વાણી હતી. “અને બા, માતંગ મને કાઢી મૂકે એ વાત ભૂલેચૂકે માનશો મા ! કેઈ બીજી આવે તો ખરી ! તમારી માફક રોઈને રાતે કાઢનારી હું નહિ ! આવનારીના માથે છાણાં થાપું છાણાં !" “ના, ના, વિરૂપા ! એ મારાથી નહિ બને " ના કે હા, શેઠાણી બા, કશુંય બોલવાનું નથી. હા, એટલું કહું છું કે એને ખૂબ ભણવજે, ગણાવજો ને બહાદુર બનાવજો !