________________ 26 મહષિ મેતારજ કલાપ ઈન્દ્રધનુના રંગોથી દેદીપ્યમાન છે, એ કલી કરતે રસિકે ને આમંત્રણ આપે છે. જેવી આ વર્ષાઋતુ છે, એવી એને ઉપભેખ્ય અપરૂપ શ્યામસ્વરૂપા, સ્નિગ્ધગાત્રા વામાં ત્યાં છે.” વર્ષાઋતુને ખંડ ખુલ્લો થતાં જ અંદરથી વાદળોના ગેટેગોટા જાણે બહાર નીકળવા લાગ્યા. ગર્જના ને વીજળા થવા લાગ્યાં. વરસતા વરસાદમાં ય એક વૃક્ષની ડાળ પર બે શુક–સારિકા ચાંચમાં ચાંચ નાખી પ્રણોન્મત્ત બેઠાં હતાં. હવાના ઝરાઓમાં હેમાર વારેવારે ભીડાતાં હતાં ને ઊઘડતાં હતાં. આ વેળા નૃત્ય કરતી સુંદરીએમાંથી એક નીલવર્ણ ઉત્તરીયવાળી સ્ત્રી એમાં પ્રવેશી. પવનનું તોફાન પ્રચંડ હતું. એક પવનના ઝપાટે એને નીલરંગો ઉત્તરીય દેહથી અળગું કરી નાખ્યું. એ જ વેળાએ નિર્લજ વિદ્યતે પ્રકાશની સળી ઘસીને એ સુંદરીની નગ્નતા પ્રગટ કરી દીધી. સુવર્ણથી કંડારેલ કઈ પ્રતિમાશી એ પિતાની નગ્નતા ઢાંકવા જાણે કેઈનું આલંબન યાચતી હોય એમ એકદમ અંદર ધસી ગઈ ! “અદ્દભુત !" પુરુષે ફરીથી ઉચ્ચાર કર્યો. “સ્વામી ! હજી આ શરદવિલાસને તો નિહાળે. નવીન નીલકમળના વિસ્તારથી હજાર નેત્રવાળી થઈ પિતાની જ શોભાને ચુમતી હોય એવી શરદને તો જુઓ! સ્વચ્છ જળ ભર્યા સરોવર, ને વક્ષે વસે ગુંજારવ કરતા ભ્રમરે ! રાપાદ અને રક્તચંચુથી શોભતા આ શ્વેત શરીરના રાજહંસ ય હવે પોતાની પ્રિયતમ હંસીઓ સાથે વિહાર કરે છે. અને પેલું આસોપાલવ ! સેળ શણગાર સજેલી સુંદરી યુવતીના પાદપ્રહારથી હવે તે ખીલી ઊઠયું છે, ને પેલું બકુલ ! સુરસુંદરીઓએ મધુરસની પિચકારી મારી એને ય બહેકાવી મૂક્યું છે. દેવોને વિપ્રસ્થાન માટે આ પ્રસંગ ! વિદાય થતાં પહેલાં પતિને અનેક રીતે તૃપ્ત કરતી કામિનીઓની વ્યાકુળતા તે નિરખો ? એમના શૃંગાર, એમના હાવભાવ, એમના રતિવિલાસ અનન્ય છે.
