________________ 240 મહષિ મેતારજ - - મહામંત્રી અને કેમ પકડ તેના વિચારમાં આગળ વધતા હતા. સનિકે અશ્વ સાથે આવી પહોંચ્યા હતા. રેહિણેય રમતવાતમાં રાજગૃહીના આવાસો વટાવી ગયો. કિલ્લો વટાવતાં પણ એને શ્રમ ન લાગે. કિલ્લાની બહાર મોટું વિસ્તૃત મેદાન હતું, પણ તે રસ્તે ન જતાં એણે નો માર્ગ લીધે. એ ગંગા નદી પાર કરવા પ્રવાહમાં પડો. આજે જીવ સટોસટનું સાહસ હતું. ચાલાક રેહિણેએ રમત વાતમાં મહામાત્યની અસ્વશક્તિને નિષ્ફળ બનાવી. અને પેલે પાર લાવો ! બીજાં સૈનિકળે ગિરિમાળ વિટી લે! વાવ, નદીઓ ને પુષ્કરણીઓ પર પહેરા મૂકી દે !" મહામાત્યે એક હેડીમાં બેસતાં અને તેને રહિમની પાછળ વહેતી મૂકતાં આજ્ઞા કરી. પણ રેહિણેય તે સાગરનું જળચર હોય તેમ તરવા લાગ્યો. કદી દેખાય, કદી ડૂબી જાય, ક્યાંક પરપોટા ઊડાડતે ઊડાડતા આડે રસ્તે આગળ વધે. હેડી અત્યંત ઝડપથી આગળ ધસતી હતી. આવા પ્રબલ પરાક્રમી ચેરને જીવતે ઝાલવાની હોંશ ધરાવનાર મહામંત્રી હલેસાં દેનારને અત્યંત ઝડપ રાખવાનું કહેતા હતા. સાગરસમી ગંગાનાં નીર મધપ્રવાહે ભયંકર રીતે ઘૂમરીઓ ખાઈ રહ્યાં હતાં. એવી ઘુમરીઓમાં હોડી ચલાવનાર કુશળ નાવિકે પણ મૂકાવવાનું સાહસ ન કરતા. ગંગા નદીના આંતરપ્રવાહોથી જાણે રોહિણેય રજેરજ માહિતગાર હોય એમ એ ઘડીકમાં આ ભમ્મરથી. પેલા ભમ્મરે નીકળતો. અપૂર્વ હરીફાઈ જામી, પણ એટલીવારમાં અ ગંગા નદી
