________________ કાળે આકાર 241 પાર કરીને સામે કાંઠે તૈયાર થઈ ઊભા રહ્યા. એ જ વેળાએ રમત રમત રોહિણય સામે કાંઠે બહાર આવ્યો ! પણ ત્યાં ય તે ઘેરાયેલો જ હતો. છતાં ભય કે મૃત્યુ જેણે કદી જાણ્યાં નથી એવો રોહિણેય ખીસકોલીની ઝડપે એકદમ ઝાડની ઊંચી ડાળ પર ચડી ને છેડે દૂર આવેલી અંધારી ઝાડીમાં કૂદ્યો. પાછલી રાતે મેડા ઊગેલા ચંદ્રની રેખા આકાશમાં ચડતી હતી. એનું આછું અજવાળું ગંગાના સામા કિનારાની વનરાજિ ને ડુંગરમાળો પર વેરાતું હતું. રાજગૃહીવાળા કિનારા પર મોટી મેદની એકત્ર થયાના હોકારા સંભળાતા હતા. ઝાડી ઘેરી લેવાનો મહામંત્રી હુકમ આપે એટલામાં તે કઈ અશ્વાસઢ પુરુષ ઝડપથી તેમાંથી બહાર નીકળે. “એ જ રોહિણેય ! પુંઠ પકડે !" મહામંત્રીએ પ્રચંડ ઘોષ કર્યો. વૈભારપર્વતની સાંકડી કેડી થોડીવારમાં અના દાખલાથી ગાજી રહી. બધા પૂરવેગે ધસી રહ્યા હતા. આ ઘોડદોડ ખૂબ ચાલી, પણ ધીરે ધીરે અો અને એના સવારો ઓછા થવા લાગ્યા.
