________________ સ્વર્ગલોકમાં 255 રંગથી રંગેલા હતા, ને લાંબા વાળ ખૂબ કાળજીથી એળ્યા હતા. આ એક પુરુષને બાદ કરતાં આખો મહાલય સ્ત્રીઓથી ભરેલો હતો. બધી નવયૌવના અને રૂપરૂપના અંબાર સમી હતી. તેઓનું એક એક અવયવ કામદેવનું વિજયી શસ્ત્ર હતું. કઈ સંકેત થતાંની સાથે કૂટ, નકાર ને ઘકાર જેવા મેઘધ્વનિપૂર્વક મૃદંગ વાગવા માંડયાં. ક્રમ ને ઉત્ક્રમના આરોહ-અવરોહ સાથે વીણું વાગવા માંડી. કામદેવના વિજ્ય મંત્રાત્ર જેવું સંગીત છેડાયું. ગાંધાર રાગ અનેક લય ને જાતિ સાથે ગવાવા લાગ્યો. શાંત બેઠેલું સુંદરીવૃંદ સજજ થયું. કઈ ગાવા લાગી, કેઈ મૃદંગ વગાડવા માંડી, કેટલીક નૃત્ય આરંળ્યું. સંગીતના મિષ્ટ ધ્વનિ સાથે આ રૂપના રાશિએ નૃત્ય આરળ્યું. નિશાને શ્યામ અંચળે ધીરે ધીરે જગત પર પથરાઈ રહ્યો હતે. વારેવારે ખૂલતા વાતાયનાના પડદાઓ વાટે સ્ફટિકશા આકાશમાં તારલિયાઓ ઝબૂકી રહ્યા હતા, ને નીચે દૂર દૂર રાજગૃહીના ઝાંખા આકાશદીપક દેખાઈ રહ્યા હતા. મંદમંદ સંગીત ધીરે ધીરે ઉત્તેજક બનતું ચાલ્યું. મૃદંગ બજાવતી સ્ત્રીઓ જોર જોરથી મૃદંગ પર થાપીઓ મારવા લાગી અને એ પરિશ્રમમાં એમના સુપુષ્ટ સ્તને પણ અવનવું નૃત્ય કરવા લાગ્યા. પારદર્શક આવરણે પહેરીને વિણ લઈને બેઠેલી સ્ત્રીઓએ પિતાની સુંદર આંગળીઓનું નૃત્ય આરંભ્ય. અને સાથે સાથે નુપૂર, કટિમેખલા ને વલયોના સુમધુર ઝંકાર સાથે બીજી સુંદરીઓ નાચવા લાગી. ખંડના મધ્યભાગમાં સુખસેજમાં સૂતેલો પુરુષ ધીરે ધીરે જાગૃત થઈ રહ્યો હોય એમ સળવળતો હતો, પણ કેઈ કેફી પીણુના જોરે
