________________ કાળે આકાર 235 vvvvvvvvvvvvvvv “બુદ્ધિનિધાન મહામંત્રીની એ જ બલિહારી છે. મેં આપણે ત્યાં આવેલા તમામ પરદેશીઓનાં ભૂર્જપત્ર પર આળેખેલાં ચિત્ર બતાવ્યાં. એમણે એ છબી જોતાં જ કહ્યું કે એ જ રોહિણેય ! અદ્ભુત. વેશપલટ કરનાર !" “દેવદત્તા, તને તે એના પર ખૂબ હેત હતું. અને આજે એનું જ ગળું કાપવા તૈયાર થઈ બેઠી !" તેમ તે ય આપણે તે રાજગૃહીમાં પ્રજાજન! આપણું ય કર્મધર્મ ખરાંને ! રાજઆજ્ઞા માટે તો મસ્તક આપવું પડે ! પણ બેન, મને એક વાતની ખાતરી થતી નથી. ચેર થઈને આટલો ચતુર ! અને કદાપિ ચતુર તે હેય પણ આટલે સંયમી !" વાત કરતી કરતી દેવદત્તા જરા પાસે સરી અને સુનેત્રાના કાન પાસે મુખ રાખી કહ્યું “અલી, મારી અનેકવાર માગણી છતાં, અરે, જે દેહની પ્રાપ્તિ માટે મોટા મોટા શાહ સોદાગરે સહસ્ત્ર સુવર્ણમુદ્રાઓ ન્યોછાવર કરવા તૈયાર છે, એ દેહ અર્પણ કર્યા છતાં એણે કદી મારે સ્વીકાર કર્યો નથી.” - “બેન, તે તે નક્કી મહામંત્રી ભૂલ્યા. ચોર બદમાશનો તે મને ચિર પરિચય છે. બહાર રાજ ખૂનનાં ખૂન કરતાં ન અચકાય એવા બહાદુરે આપણું સુલલિત દેહલતાઓ જોતાં જ જાણે રાંકમાંના રાંક થઈ જાય છે ! આપણું વેણુનું એકાદ ફૂલ ચૂંથતાં પણ ધ્રુજે ! એક ચોર અને આટલે સંયમ, મને તે અશક્ય લાગે છે!” “સુનેત્રા, મહામંત્રી ભૂલે એમ પણ બનવું અસંભવ છે. એ કંઈ આપણાં જેવાં કેવલ ચર્મચક્ષુને ધણું નથી. એનાં ચક્ષુ તે આકાશ-પાતાળ નિરખે છે. એ પરદેશીનું અડધું વર્ણન મેં કહ્યું, ને બીજું બધું એમણે કર્યું, જાણે કેઈ વર્ણન કાવ્ય હેય તેમ તેની
