________________ હાથતાળી 161 “ના, હું તે એને દાસાનુદાસ છું.” “શી ખાતરી ?" “ખાતરી ? ખાતરી મારા દેદાર ! બુદ્ધિનિધાન મહામંત્રી, શું તમે એમ કલ્પ છે કે મારા જેવા જ રૂપગુણવાળા મહારાજ રેહિણેય હશે?” બંદીવાને જરા હસીને કહ્યું, જાણે એને સામે ઊભેલા મગધના પ્રચંડ પુરુષાર્થી મહામાત્યની કેાઈ પરવા જ ન હતી, એનું રમમ મહારાજ રહિણેય સલામત સ્થળે પહોંચી ગયાના આનંદમાં નાચી રહ્યું હતું. ત્યારે ક્યાં છે તારો રોહિણેય !" “મહારાજ રોહિણેય ક્યાં છે?” તે છડા નામને સુધારો હોય એમ પલ્લીવાસી બોલ્યોઃ “હવે ભેદ કહેવામાં વિઘ નથી. મગધના સમર્થ મંત્રીરાજ, જુઓ, ૫ણે આકાશમાં ધૂમાડાના ગોટે ગોટા ચડી રહ્યા છે.” “હા. હા! શું એ ત્યાં છુપાયે છે ?" મહામંત્રીએ અધીરાઈમાં વચ્ચે પ્રશ્ન કર્યો. “ના, ના, ત્યાં નથી છુપાયા.” ફરીથી શિક્ષકની અદાથી મહામંત્રીની છડી ભાષાને એણે સુધારીઃ “એ તો સલામતીની નિશાની માત્ર છે. એ ધુમાડાના ગોટેગોટા એમ કહી રહ્યા છે, કે યમરાજને પણ શોધવું દુર્લભ બને એવા સ્થળે એ પહોંચી ગયા ! " “હું ગમે ત્યાંથી પકડી પાડીશ.” મંત્રીરાજ, પેલા ઊંચે ઊંચે આકાશમાં ચડતા ધુમાડાના ગોટાઓને પકડી પાડી શકશો? જો એ કરી શકશે તો જ તમે 11
