________________
સર્વોત્તમ અતિથિ
[ ૧૩ ] પડે છે ત્યાં સુધી તે સર્વથા નિરપરાધી બની શકતો નથી. એટલા જ માટે પ્રભુ ઘેર તપ કરી જીવ્યા અને આત્માના જીવનસ્વરૂપને વિકાસ કર્યો. કઈ પણ જીવને પિતાના મનવચન-કાયાના વ્યાપારથી દુઃખ ન થાય એવા હેતુથી પોતે ધ્યાનસ્થ અને મૌનપણે રહ્યા. આ પ્રમાણે સર્વથા નિરપરાધી જીવનમાં રહીને પ્રભુએ માનવજીવનના ફળરૂપ નિર્મૂળ સંપૂર્ણ કેવળજ્ઞાન મેળવીને કૃતકૃત્ય થયા પછી પોતાના સંપૂર્ણ જ્ઞાનથી સંસારવાસી જીવોને સુખી થવા અને જીવવા અવળે પ્રયાસ કરતા જોઈને પિતાને અનુભવેલ માર્ગ બતાવ્યું.
ક્ષણવિનશ્વર દેહને ઉદેશીને કરવામાં આવતી પ્રવૃત્તિ માત્ર સારંભી હોવાથી આત્માને સાપરાધી બનાવે છે માટે તેવી પ્રવૃત્તિ છોડી દઈને પિતાને સાચી રીતે ઓળખી પિતાનેઆત્માને માટે કઈ પણ પ્રકારની કરવામાં આવતી પ્રવૃત્તિ નિરારંભી જ હોય છે અને તે આત્માને નિરપરાધી બનાવી અનંત જ્ઞાન, જીવન અને સુખ આદિ પિતાની સંપત્તિ પ્રાપ્ત કરાવી શાશ્વતું સુખ આપે છે. માટે જ આવી આત્મહિતકારી પ્રવૃત્તિઓને નિરંતર આદર ન થતું હોય તે પણ પર્યુષણું જેવો ઉત્તમ અતિથિ આવે ત્યારે તેના સત્કાર માટે ધમચરણ આદરીને માનવજીવનને સાર્થક કરવું તે વીર પ્રભુના અનુયાયીનું અવશ્ય કર્તવ્ય છે.
