________________
[ ૧૩૨ ]
તાત્ત્વિક લેખસ’ગ્રહ
સહાયતા લીધેલી ડાય છે અને તેથી કરીને પૂર્વજન્મમાં પણ ઘણીખરી સંપત્તિ મેળવેલી હાય છે એટલે ચરમ-છેલ્લા ભવમાં તેમને પૌદ્ગલિક વસ્તુઓની સહાયતાની જરૂરત રહેતી નથી. અનાદિ કાળના આત્મદ્રવ્ય તથા કદ્રવ્યના સયાગ—મૂળ અજ્ઞાનતાને લઈ ને અનુકૂળ પૌદ્ગલિક દ્રવ્યોના સંયોગને સુખ માનનારા અજ્ઞાની જીવાને પોતાનું માનેલુ સુખ મેળવવાને માટે તેમને પ્રથમ તે જડ સ્વરૂપ પુન્ય કર્મ દ્રવ્યના સંગની જરૂરત રહે છે, કારણ કે પુન્ય કર્મ દ્રવ્યના આત્મદ્રશ્ય સાથે સયેાગ ન થાય ત્યાંસુધી પૌદ્ગલિક સુખના સાધનરૂપ દ્રવ્યો મળી શકે નહિં, અનાદિ કાળના એક એવા. અટલ નિયમ છે કે પૌલિક સુખ માટે જડાત્મક વસ્તુસાધનની અનિવાર્ય જરૂરત રહેજ છે ત્યારે આત્મિક સુખ માટે કોઇ પણ પ્રકારના સાધનની લેશ માત્ર પણ આવશ્યકતા હોતી નથી, કારણ કે આત્મિક સુખ આત્મધર્મ છે અને તે આત્માની સાથે સ્વરૂપસંબંધથી રહે છે એટલે આત્મા પાતે જ સુખસ્વરૂપ છે. જો સાકરને મીડી બનાવવાને બીજી વસ્તુની જરૂરત પડતી હાય તે જ આત્માને સુખી બનાવવાને ચેતન અચેતન જેવી ક્રોઈપણ વસ્તુની જરૂરત રહે, પણ પૌદ્ગલિક સુખ તે પુદ્ગલ દ્રવ્યેાના સંચાગરૂપ હાવાથી જડાત્મક વસ્તુઓને ઇંદ્રિયા સાથે સંચળ થયા સિવાય જીવ પેાતાને સુખી માની શકતે જ નથી. ધન, સંપત્તિ તથા બાગબંગલા આદિ જડાત્મક વસ્તુએના સંચાગમાં જ સુખ માનવાને ટેવાઇ ગયેલા જીવા અશાતાવેદની તથા કષાય મેહુનીયની કનડગતથી જરા પણ દુઃખ માનતા નથી પણ ક્રોડાની સ ́પત્તિ તથા પાંચે ઇન્દ્રિયોના વિષયાષક સાધનાની પ્રાપ્તિથી પાતાને સુખી જ માને છે. જો પાંચ ઇંદ્રિયા
