________________
[ ૪૮ ]
તાત્ત્વિક લેખસંગ્રહ
સન્મુખ રાખવાથી અધ્યવસાય શુદ્ધિારા આત્મશુદ્ધિની પ્રેરણા મળવાથી સર્વજ્ઞપણું મેળવી શકાય છે જેથી પ્રભુના નિરાવરણુ જ્ઞાનના સાક્ષાત્કાર થતાંની સાથે જ પ્રભુના પણ સાક્ષાત્કાર થઈ જાય છે અને શુદ્ધ થયેલા આત્મા સાદિઅન ́ત કાળ સુધી પ્રભુસ્વરૂપે સ્થિર થઇ જાય છે. જ્યાં સુધી તે દેહધારી રહે છે ત્યાં સુધી બીજા અલ્પજ્ઞ જીવાને જગતનું સાચું સ્વરૂપ સમજાવે છે, જેથી તે પણ સમ્યક્ ક્રિયાદ્વારા સર્વજ્ઞપણું મેળવી પ્રભુપદ પ્રાપ્ત કરે છે. આ પ્રમાણે પર પરાથી અનાદિ કાળથી સદેહ સર્વજ્ઞ મનીને પ્રભુપદ પ્રાપ્ત કરતા આવ્યા છે, માટે વ્યક્તિગત પ્રભુ થવાથી અનંત પ્રભુ હાઈ શકે છે તે અધાય સર્વજ્ઞ દશા પ્રાપ્ત ર્યાં પછી જ પ્રભુપદને વરેલા હાય છે. તેએ પ્રભુના સાક્ષાત્કાર કર્યાં સિવાય પ્રભુપદ પ્રાપ્ત કરી શકતા નથી માટે પ્રથમ નિરાવરણ જ્ઞાનથી પ્રભુના સાક્ષાત્કાર કરે છે કે જે જ્ઞાનને કેવળજ્ઞાન કહેવામાં આવે છે. કેવળજ્ઞાનના વિકાસને માનવ દેહ કે માનવ જીવન રાકી શકતુ નથી, અર્થાત્ માનવી સર્વજ્ઞ થઇ શકે છે. તેના માટે જગત્માં ન જણાય તેવુ. કાંઈપણ હાતું નથી, યાવત્ જ્ઞેય માત્રને જાણું છે, અણુજાણુને જણાવે છે જેથી તે પેાતાના આધ પ્રમાણે જાણું છે, પણ જોઈ શકતા નથી; કારણ કે જ્યાં સુધી આવરણ હાય ત્યાં સુધી કાઈ જણાવે તેા જાણી શકાય પણ જોઈ શકાય નહિં. જ્યારે આવરણુ ખસે છે ત્યારે બીજાના જણાવ્યા સિવાય જોઈ શકે છે, અર્થાત્ આત્મપ્રત્યક્ષ કરી શકે છે. રૂપી અને અરૂપી એમ બે પ્રકારની વસ્તુ હાવાથી પ્રત્યક્ષ પણ એ પ્રકારનુ છે, રૂપીમાં પણ સ્થળ અને સૂક્ષ્મ એમ એ પ્રકારે
